To był ciepły, lipcowy wieczór. Przechadzałem się po gabinecie, czekając na wizytę mojego przyjaciela i najbliższego współpracownika. Co chwila sączyłem ze szklanki whisky, niecierpliwie spoglądając na zegarek. Nastała północ. Chwilę potem za plecami usłyszałem ciche skrzypienie drzwi. Do środka z uszczęśliwioną miną wpadł Hans. Nie owijał w bawełnę, tylko od razu rzucił na stół akta. Zerknąłem mimochodem na nagłówek. Następnie uczyniłem to po raz drugi, trzeci i czwarty. Imię: Didi, nazwisko: Torrico - przeczytałem, usiłując skojarzyć to nazwisko. Pociągnąłem ze szklaneczki brązowy płyn, który zadziałał na i mój nastrój wyjątkowo kojąco. - Torrico to reprezentant Boliwii nazywany w swoim kraju taranem. Jest niezwykle twardy, wytrzymały i opanowany zarazem. Na boisku występuje w roli defensywnego pomocnika. Wywiązuje się z niej doskonale. Świetne kryje, odbiera i podaje. Na dodatek posiada bajeczną technikę i równie dobrze drybluje – przeczytał Hans, wycierając pot z czoła. - Minusy? – spytałem, niedowierzając, że jest to piłkarz kompletny. - Praktycznie tylko jeden – powiedział Hans, poprawiając okulary. Nie ma europejskiego paszportu, przez co będzie ciężko go ściągnąć do klubów z Anglii. Opowiem jeszcze o plusach, bo tych jest niewątpliwie więcej. Zdajesz sobie z tego sprawę, że ten młody zawodnik chętnie przejdzie do drugiej…, to znaczy pierwszej polskiej ligi? Tak, na zaplecze Ekstraklasy. Pora na gwóźdź programu – możecie go mieć już za kilkanaście tysięcy euro. Profil zawodnika został opracowany w oparciu o bazę danych z łatki 9.1.0 .