Przyglądając się wszelkim FM-owym bazom danych można dojść do wniosku, że albo na Białorusi szkolenie piłkarzy stoi na dość wysokim poziomie, albo ludzie zajmujący się tam poszukiwaniem zawodników są, że tak powiem, nadgorliwi. Bo dziwnie dużo talentów można znaleźć właśnie za naszą wschodnią granicą. Jednym z nich jest Maxim Kotovich. W zasadzie jedyne co można o nim napisać to to, że urodził się 3 września 1992 roku. Albo 1991, nawet tu nie ma pełnej zgody. Tak czy inaczej Football Manager mówi o roku 1992 i tej wersji będę się trzymał. Maxim jest wszechstronnie utalentowanym pomocnikiem - w zasadzie to maszyna, a nie piłkarz. Jego naturalne pozycje to (uwaga!): środkowy pomocnik, prawy pomocnik, lewy pomocnik, ofensywny pomocnik i prawy skrzydłowy. Jakby było tego mało całkiem nieźle radzi sobie w ataku, a i jako lewy skrzydłowy albo defensywny pomocnik sobie poradzi. No cyborg. Do tego jak na takiego dzieciaka Kotovich jest już nieźle przygotowany fizycznie. Niestety ma zadatki na psychopatę, a świadczą o tym wysokie wskaźniki agresji i waleczności - jeśli ktoś jest w stanie wpaść w trakcie meczu w berserk to chyba właśnie nasz dzielny Białorusin. Ale pewnie z racji pochodzenia lubi oglądać czerwone kartki (Karol Strasburger approves). Technicznie towarzysz Kotovich jest goły i wesoły (może z wyjątkiem rzutów karnych i wolnych, o dziwo piłkę też potrafi odebrać), ale to już raczej wina treningu pastwiskowego, któremu niewątpliwie był poddany na Białorusi. Ale tu przechodzimy do największej niespodzianki - otóż tego grajka można nabyć w cenie średniej klasy kombajnu zbożowego. FK Połock odda go z ucałowaniem ręki za kilkadziesiąt tysięcy euro (mój skaut doniósł o 24 tys., ale to zwykle myślenie życzeniowe). Moim skromnym zdaniem to niezły biznes dla graczy prowadzących kluby z niższych lig. Profil został opracowany w oparciu o podstawową bazę danych z łatki 11.3.0.