Manchester i Liverpool to bardzo fajne miasta. Miałem je okazję jakiś czas temu zobaczyć na żywo i jestem zachwycony. Tak, Anglia bardzo mi się spodobała. Brytyjski klimat, stadiony, ogólna atmosfera to jest to. Chętnie bym się tam przeprowadził - oczywiście, gdyby zaproponowano mi odpowiednią pracę i miejsce do mieszkania. Znajomych nie mam, rodzice mnie nie kochają. Zastanawiam się co mnie jeszcze trzyma w Polsce? Chyba tylko wizja Mistrzostw Europy w piłce nożnej. Nowe, piękne stadiony, odświeżone dworce kolejowe, pozbawione dziur drogi, mosty i zalegalizowany handel narkotykami. Łódź-Warszawa wspólna sprawa.. Równie mocno jak Anglia podoba mi się Gerardo Sebastián Vonder Putten Gabachuto. Piłkarz ten urodził się 28 lutego 1988 roku w Montevideo. Jest wychowankiem i byłym (według FM-a) zawodnikiem klubu Danubio. W juniorskich reprezentacjach Urugwaju rozegrał 26 meczów i strzelił 2 bramki. Na pierwszy rzut oka wydaje się bardzo utalentowanym zawodnikiem i chyba tak jest. Chociaż jeszcze kila tygodni temu nie wiedziałem, że taki piłkarz w ogóle istnieje. Gerardo mierzy 176 centymetrów i waży 70 kilogramów. To typ nieszablonowo grającego pomocnika. Jest świetnie przygotowany pod każdym względem. Nie można mu w zasadzie nic zarzucić. Nawet potencjał chłopak ma całkiem spory. Pytanie brzmi: dlaczego w takim razie Danubio się go pozbyło? Ta sprawa bardzo brzydko pachnie. Powinien się nią zająć Fakt. Oczami wyobraźni widzę jak „specjaliści” z tej gazety przygotowują pikantną wizualizację. Urugwajczyk przejść do Polonii Warszawa nie chciał. Do King’s Lynn także pewnie nie zawita. Coś czuję, że najchętniej pojawiłby się w jakiejś ekipie z Serie A. Jakoś tak z twarzy najlepiej pasuje mi do ligi włoskiej. Ktokolwiek obcuje cieleśnie ze zwierzęciem wylewając nasienie, będzie ukarany śmiercią. Zwierzę także zabijecie. Profil zawodnika został opracowany w oparciu o bazę danych z łatki 9.3.0 .