Do pokoju trenera Wisły Kraków wpada zdyszany skaut. Czerwona twarz, kropelki potu na czole, oddech przypomina sapanie astmatyka. - Co się stało? - spytał trener przestraszonym głosem. -Hrr, hrr mam! Hrr, mam! ? odpowiedział dysząc skaut. - Co masz? - strach zmienił się w ciekawość. - Mam - oddech skauta stał się w miarę normalny. ? Mam wysokiego napastnika - z dumą w głosie wyszeptał. - Drogi jest, właściciel się zgodzi? - znowu z przestrachem spytał trener. - Tani, jak przysłowiowy barszcz, bez odstępnego - na twarzy skauta pojawił się uśmiech od ucha do ucha. - Daj mi raport. - Jeszcze nie mam szczegółowego raportu, bo spieszyłem się żeby nikt go nie podkupił. Jestem z nim po słowie, chce u nas grać - uśmiech na twarzy obserwatora jeszcze się powiększył. - Jaka jest narodowość naszego nowego piłkarza? - spytał trener. - Irańczyk - odrzekł harcerz. - Motyla noga - zakończył trener. Następnego dnia wieczorem Irańczyk był już w Krakowie. Trener czekał w klubie do późna. Chciał go zobaczyć, bo słyszał o nim same dobre rzeczy. - Tshien dohry - powiedział Irański kolos zaraz po wejściu do gabinetu trenera. Tylko tyle umiał powiedzieć łamaną polszczyzną. Na szczęście umiejętności piłkarskie Vahid miał większe niż językowe. Ten chłopak daje dobre zmiany, strzela, asystuje i potrafi kierować grą. Sprawdzi się w średniej klasy klubach europejskich, w polskiej lidze będzie gwiazdą. Niestety wszystkie jego atrybuty są losowe. Przy PA -8 powinny się rozsądnie generować. Tak czy siak, warto zainwestować w tego chłopaka. Ekwiwalent za wyszkolenie Irańczyka wynosi 300 tysięcy euro .