W Ghanie rodzi się wielu zdolnych piłkarzy. Jednym z nich jest Sadat Bukari. Chłopak przyszedł na świat 12 kwietnia 1989 roku w miejscowości Wa. Już jako mały chłopiec marzył o grze w Asante Kotoko lub Hearts of Oak. Niestety nie było mu dane zagrać w tych klubach. Jest wychowankiem Heart of Lions Kpandu. Dzięki dobrej grze w tym klubie trafił na staż do londyńskiego West Hamu. Później terminował jeszcze w Beitarze Jerozolima i All Stars F.C., aż w końcu wylądował w Etoile du Sahel. Coś mi się wydaje, że za długo tam nie pobędzie. Pazury ostrzy sobie na niego kilka czołowych europejskich klubów. Warto wspomnieć, że w 2005 roku Sadat wystąpił w mistrzostwach świata reprezentacji do lat 17. Aktualnie pozostaje w orbicie zainteresowania trenerów kadry U-19 i U-21. Kwestią czasu jest jego powołanie do kadry seniorów. Bukari jest jak czarna pantera. Niewysoki, ale umięśniony, sprawny i bezlitosny. Wymyśliłem nawet mały wierszyk-wyliczankę na jego cześć: „czarny, waleczny, nieustępliwy, skuteczny”. Jego największymi atutami są: szybkość, zwinność, determinacja, wspomniana waleczność, gra głową, gra z pierwszej piłki i oczywiście wykańczanie akcji. Niestety atrybuty Bukariego są częściowo losowe. Rekompensuje to dość wysoki potencjał jaki w nim drzemie. Czuję, że może z niego wyrosnąć zawodnik o podobnych lub lepszych umiejętnościach niż Matthew Amoah. Sadat najlepiej sprawdzi się w klubach z Holandii lub angielskiej Championship. Tam się powinien się harmonijnie rozwinąć. Na jego grę w Polsce nie ma co liczyć. Szkoda, bo naprawdę bardzo dobry zawodnik.