Na początek trochę historii. Ryhor Filipenko urodził się 10 kwietnia 1988 roku prawdopodobnie w Mińsku. W podstawówce był członkiem Szkolnego Klubu Sportowego i uprawiał lekkoatletykę. Próbował skoku wzwyż i biegu na 100 metrów. Jednakże nie był zbyt szybki, więc zrezygnował z uprawiania tej drugiej dyscypliny sportu. Z racji wysokiego wzrostu (191 centymetrów) próbował także swych sił w koszykówce, ale również mu nie wyszło. Nie był zdeterminowany i już chciał zaprzestać uprawiania sportu, ale dzięki koledze który namówił go na trening w lokalnym klubie znalazł swoje powołanie - piłkę nożną. Kolega wybrał w końcu karierę śpiewaka operowego, a Ryhor trafił do trampkarzy Smieny Mińsk. W klubie ze stolicy Białorusi wypatrzyli go skauci BATE Borysów. Pierwszy sezon Filipenko spędził w juniorach tego klubu. Od następnego grał już jednak w pierwszym składzie. W ostatnim sezonie zagrał w barwach BATE w 20 spotkaniach ligowych. Strzelił w nich dwa gole i został mistrzem Białorusi. Warto wspomnieć, że Ryhor zaliczył już debiut w europejskich pucharach, a dokładniej w pierwszej rundzie pucharu UEFA. Jego zespół został wyeliminowany przez hiszpański Villarreal. Młody Filipenko zagrał też w czterech meczach narodowej reprezentacji, z czego dwa rozegrane zostały w ramach w eliminacji do EURO 2008. Bramki dla swojej „repry” jednak jeszcze nie zdobył, ale to w końcu nie jest jego zadaniem. Obowiązkiem Ryhora jest czyszczenie środka boiska i przerywanie akcji przeciwnika. Wywiązuje się z nich doskonale. Białorusin jest zrównoważony, energiczny, skoczny, silny, waleczny, pracowity i agresywny. Cudownie współpracuje, kryje, odbiera i wykonuje rzuty wolne. Kocha Arsenal Londyn i pierogi z serem. Do OE nie przejdzie, bo po co? Chyba, że dla jaj i Maryli Rodowicz. Jestem pewny, że za kilka lat Filipenko będzie jednym z najlepszych zawodników naszego globu.