Mikael Lustig urodził się 13 grudnia 1986 roku w jakiejś szwedzkiej wsi, której nie ma na mapie. Gdy umarła mu mama (a raczej drugi tata), ojciec postanowił zapisać go do szkółki klubu Umea, który miał super stadion na aż dwadzieścia miejsc. Klub zdołał awansować, zaś młodziak przez cały sezon czyścił trenerowi buty. Chciał wejść na boisko i podlizywał się jak mógł. Udało się po zużyciu pięciu paczek chusteczek higienicznych „Regina”. Rok później Mikael wszedł na boisko dwanaście razy. Zaowocowało to transferem do GIF-u. Tam rozegrał 9 meczów i strzelił 2 bramki. W Szwecji uważany jest za nowego Daniego Alvesa, a świat nic o nim nie wie. Podobno lubi wąchać żółto-niebieskie kwiatki. Jest obdarzony nieziemską umiejętnością krycia rywala, przyczepia się jak klej „Ośmiorniczka” i nie puszcza. Odbiera niewiele gorzej - prawdopodobnie to skutki rwania lachonów na kambodżańskich plażach. Co dzień dogrywał kumplom kokosy i ananasy, dzięki czemu świetnie dośrodkowuje. Jest pracowity - cecha ta wyrobiła się u niego, gdy w emigrował z rodziną do słonecznego Iraku. Tam nauczył się także walczyć i chować się za rywalem. Jego atrybuty zostały docenione w rodzinnej Szwecji. Był członkiem reprezentacji U-21 a ostatnio pojawił się nawet na zgrupowaniu kadry seniorów. Mikael jest lojalny i ambitny. Lustiga wyciągniecie za jakieś 150-200 tysięcy euro. Po kilku sezonach będzie władcą prawej strony boiska. Niebieskiego człowieka polecam każdemu, kto pije Ice Tea lub Nestea. Nie kupujcie tego gracza do Interu Mediolan czy Manchesteru, bo się tam zmarnuje.