Pierwszy dzień w klubie Leeds. Postanowiłem sprawdzić swoją kadrę. Już na pierwszy rzut oka do odstrzału był 25-letni Irlandczyk Jonathan Douglas. Zacząłem szukać kogoś ciekawego na jego miejsce, gdy nadszedł dzień sparingu z Arsenalem Londyn. Jako że były to ostatnie dni Jonatana w klubie postanowiłem dać mu szanse w drugiej połowie meczu. Jak się okazało źle oceniłem tego zawodnika. Wpuściłem go na ostanie 20 minut. W tym czasie Douglas zdążył zaliczyć piękną asystę i równie wspaniałego gola. Każdy następny mecz był w jego wykonaniu lepszy. Ten wysoki i dobrze zbudowany pomocnik stał się najważniejszym zawodnikiem w zespole. Biorąc pod uwagę determinację i świetne podejście do gry mianowałem go kapitanem. Główne atuty Jonatana to waleczność, pracowitość, współpraca które w każdym meczu przekładają się na dobro zespołu. Sporo zawodników może mu pozazdrościć podań i gry z pierwszej piłki. Niestety mimo wysokiego wzrostu Jonathan niechętnie gra głową. Często nie ma szans w pojedynku biegowym czy siłowym. Jonathanowi trudno skupić się w meczach o dużą stawkę. Dlatego proponuje w takich meczach wprowadzać go na boisko w ostatnich minutach. Irlandczyk jest tanim graczem i na pewno przyda się każdemu klubowi z słabszych lig angielskich. Na polskie ligi patrzy z niechęcią. Polecam Douglasa każdemu menedżerowi, który potrzebuje dobrego i pracowitego ducha w zespole.