Powszechnie mówi się, że w Wenezueli "produkowane" są kandydatki na Miss Świata. Coś w tym jest. Stada sztucznych, plastikowych, poprawianych chirurgicznie panienek co roku walczą tam o tytuł Miss. Ich widokiem ekscytują się miliony mężczyzn na całym świecie. Szkoda tylko, że w tych dziewczynach jest tyle naturalności co w gumie do żucia Turbo. Ameryka Południowa słynie nie tylko z "produkcji" niby pięknych kobiet. Czasami odnoszę wrażenie, że w Ameryce Południowej "produkowani" są także utalentowani piłkarze. Co roku na brazylijskich czy argentyńskich boiskach pojawiają się tysiące młodych chłopaków chcących osiągnąć sukces. Wielu z nich ginie w ligowej szarzyźnie, wielu też robi oszałamiające kariery. Jonathan Bottinelli jest kolejnym argentyńskim piłkarzem, którego może czekać piękna i pełna sukcesów kariera. Ten urodzony w Buenos Aires chłopak to obrońca wyjątkowy. Potwornie silny fizycznie i psychicznie. Dobry technicznie, genialnie grający głową, kryjący, odbierający. Obrońców z takimi umiejętnościami nie ma raczej w Argentynie zbyt wielu. Reprezentacja tego kraju może mieć dużo pożytku z tego chłopaka. Ciekawe kiedy Bottinelli trafi do Europy? Czuję, że nie trzeba będzie na to czekać zbyt długo. Chyba, że przestraszy się konkurencji w postaci rosłych europejskich obrońców w typie Tomasza Hajty. Jonathan ma jeszcze jedną zaletę, podwójne obywatelstwo. W jego żyłach płynie włoska krew. Dzięki temu Argentyńczyk spokojnie dostanie pozwolenie na pracę w Wielkiej Brytanii. Podstawową wadą Bottinelliego jest jego cena. Trzy miliony euro mogą nie wystarczyć, żeby go wykupić z San Lorenzo. Gracze prowadzący duże kluby spokojnie sobie poradzą. Miłośnicy słabeuszy będą musieli się trochę napocić. Chyba warto. Polecam Argentyńczyka wszystkim miłośnikom piasku i olejku do opalania o zapachu truskawkowym.