Pamiętacie serię gier spod znaku ?Hugo?? ?Hugo rzeźnik?, ?Hugo doktor psychologii?, ?Hugo Ajatollach Chomeini?, ?Hugo inseminator?, teraz przyszedł czas na ?Hugo piłkarza?. Wersja ?Hugo? z 2007 roku jest czarnoskóra i ma przerażające spojrzenie. Widzieliście kiedyś jakąkolwiek statuetkę boga Ozyrysa? Ugochukwu Michael Enyinnaya ma jego spojrzenie. Aż ciarki przechodzą po plecach. Spokój, tylko spokój. Jesteś zrównoważonym i dojrzałym mężczyzną. Nie boisz się klątw, legend, czarów i byłych nauczycielek języka polskiego. Na szczęście Hugo wcale nie jest taki straszny. To tylko fasada, zasłona przed światem zewnętrznym. Nigeryjczyk nie lubi natrętnych wędkarzy oraz cyklistów. Wystarczy jednak okazać mu nieco serdeczności, a otworzy swoje serce i umysł. Hugo to bardzo ciekawy okaz napastnika z tendencją do gry w linii pomocy. Zawodnik Odry Opole przypomina trochę Maćka Żurawskiego. Zdaje się, że panowie mają nawet podobne nosy i używają farby do włosów tej samej firmy. Nigeryjczyk przede wszystkim jest dobrym napastnikiem. Sprawnie porusza się po boisku, łatwo dochodzi do sytuacji strzeleckich, tylko ze skutecznością bywa różnie. Brakuje mu też stabilnej formy. Ten chłopak musi naprawdę dużo grać, żeby nabrać pewności siebie. Jeżeli wprowadzi się do drużyny zaczyna szaleć. Podaje, strzela, przepycha się, absorbuje przeciwników, walczy, szczypie i podgryza. Jest szybki, skoczny, świetnie gra głową, podaje i wykańcza akcje. Jeżeli zabraknie dla niego miejsca w ataku, poradzi sobie w roli pomocnika. Działacze Odry Opole chyba nie mają pojęcia o wartości swojego piłkarza. Hugo można kupić na bardzo małe pieniądze. Wystarczy tysiąc euro plus jakieś tam obietnice. Nie bądźcie sentymentalni. Wykorzystajcie naiwność działaczy Odry. Renifer Rudolf poleca Hugo wszystkim miłośnikom schabu ze śliwkami.