Izaak na ciebie sznycel oczekuje – krzyknęła moja kochanka Rachela. Jej głos był mocny i zdradzał objawy choroby zwanej „nie znoszę sprzeciwu męska, szownistyczna świnio”. Pokornie zwiesiłem głowę i poszedłem zjeść posiłek. Obyłem później kilka mało przyjemnych, obowiązkowych stosunków seksualnych i wróciłem do tego co lubię najbardziej – gry w domino. Po pięciu godzinach bezustannego układania kamieni niemal straciłem przytomność. Zwymiotowałem, wypiłem szklankę wódki i usiadłem do skubania koguta. Czynność ta była na tyle zajmująca, że po chwili zasnąłem. Przyśnił mi się Gal Alberman (גל אלברמן). Mężczyzna ten urodził się 17 kwietnia (mówi Wam to coś?) 1983 roku w miejscowości Oranit. Od wczesnych lat dziecięcych interesował się niemiecką muzyką rozrywkową z okresu II Wojny Światowej. To ona wykształciła w nim takie cechy jako obowiązkowość, staranność, dokładność i precyzyjność. Tata Gala jest bankierem a mama górnikiem. Oboje chcieli i chcą dla syna jak najlepiej. Już w okresie prenatalnym zdecydowali, że ich dziecko niezależnie od płci zostanie piłkarzem nożnym. Tak też się stało. Alberman karierę zaczynał w młodzieżowych zespołach Maccabi Petah-Tikwa. Przez kilka lat zdążył zrobić w tym klubie to i owo. Zdobył między innymi wicemistrzostwo Izraela i kilka kolorowych pucharów. W sezonie 2004/2005 był przez chwilę w Racingu Santander. Prawdopodobnie odbywał tam staż. W 2006 roku Maccabi zdecydowało się go sprzedać na Teneryfę. Jak widać handel niewolnikami kwitnie. Alberman kompletnie nie sprawdził się w Hiszpanii. Nie radził sobie z językiem, przygnębiało go otoczenie, koledzy się nad nim znęcali a kibice obrzucali macą. Izraelczyk postanowił wrócić do ojczyzny. Z kanaryjskich kajdan uwolnił go Beitar Jerozolima. Chłopak zmartwychwstał. Do tej pory zdążył rozegrać nawet 12 meczów w reprezentacji. W zgodnej opinii obserwatorów Gal Alberman jest jednym z najbardziej utalentowanych izraelskich pomocników. Równie entuzjastycznie podszedł do niego researcher Beitaru. W FM-ie 2008 Gal gnoi przeciwników aż miło. To typ przykładnego zawodowca. Jest skoczny, szybki, błyskotliwy, kreatywny, pracowity i skoncentrowany. Zawsze podejmuje trafne decyzje i współpracuje z kolegami niczym zespól Feel z pewnym bankiem. Znakomicie podaje, dośrodkowuje, odbiera, drybluje, strzela z dystansu i wykańcza akcje. Do tego uwielbia dyktować tempo gry, cofać się po piłkę i otwierać podaniami drogę do bramki. Normalnie „Cud purymowy”. Izraelczyk nie jest drogim zawodnikiem. Na początku gry kosztuje jedynie 475 tysięcy euro. Kupując go nie powinniście przekroczyć kwoty miliona euro. Przynajmniej tak mi się wydaje. Nie wiem czy przejdzie do OE. Boję się, że przy takim CA i PA będzie to niemożliwe. A teraz kochani czas na kieliszek koszernej wódki i małe obrzezanko. Obrzezanie (rzadziej cyrkumcyzja, łac. circumcisio) – zabieg usunięcia niektórych fragmentów zewnętrznych narządów płciowych mężczyzny, lecz określenie to stosuje się także wobec kobiet. U mężczyzn obrzezanie oznacza co najmniej amputację dużej części napletka i ma miejsce w niedługim czasie od narodzin dziecka, lub (w innych kulturach) w wieku pokwitania, jako akt rozpoczęcia dorosłego życia. Wiele form obrzezania polega jednak także na rozmaitych sposobach okaleczenia żołędzi, uniemożliwiając masturbację. Smacznego.