We Włoszech, w kraju, którego drużyny jako pierwsze zaczęły grać catenaccio i w którym są zespoły, które pewnie jako jedne z ostatnich jeszcze tą taktyką próbują zdobywać punkty, pojawia się wielu utalentowanych piłkarzy o inklinacji do gry obronnej. Przejawia się to również w mentalności zawodników występujących w Serie A, gdzie prawdziwym jest powiedzenie, że jeśli jest 3:0, to mecz już się skończył. W angielskiej Premier League jest zupełnie na odwrót, bo tam - przy takim samym wyniku - mecz się dopiero zaczyna. Idealną ilustracją tej tezy jest pamiętny finał Ligi Mistrzów z sezonu 2004/2005 rozegrany pomiędzy Milanem a Liverpoolem... Miałem się jednak skupić na włoskich obrońcach, więc czym prędzej wracam do tematu. Giuseppe Prestia. Tak, Giuseppe, który urodził się 13 listopada 1993 roku w Palermo, więc nic dziwnego, że w piłkę gra w największym klubie z tego miasta. Co ciekawe, nasz kochany FM mówi, że jest to zawodnik podobnego typu co Kamil Glik. Na szczęście poza warunkami fizycznymi i pozycją na boisku podobieństwa się kończą, bo młody Włoch mając o 5 lat mniej od Polaka prawie dorównuje mu umiejętnościami. Guiseppe ma co prawda jeszcze braki w rozumieniu taktyki, ale wszystko przed nim. Zwłaszcza, że te umiejętności zdobywa się przede wszystkim poprzez doświadczenie zebrane na boisku. Już teraz Prestia dobrze gra głową i jest skuteczny w odbiorze piłki. Waleczny i skoncentrowany, dysponuje niezłym startem do piłki, ale popracować musi przede wszystkim nad ustawianiem się i przewidywaniem, bo bez tego jako obrońca może okazać się mało użyteczny. Mogę jednak zagwarantować, że warto w niego zainwestować, bo w przyszłości Giuseppe może się stać jednym z najlepszych włoskich obrońców. Zdecydowanie wart kwoty jak trzeba będzie na niego teraz wydać.