Kundel bury, kundel bury, penetruje wszystkie dziury – czy to nie brzmi dwuznacznie? Czujecie tę subtelną erotyczną sugestię? Nie? Macie rację, nie miałem pomysłu na wstęp, więc wymyśliłem sobie, że zacznę z żenującej, grubej rury. Małym Kundel urodził się w czerwcu, dokładnie 8 czerwca 1984 roku w Małki…, w Kirowohradzie. Pierwsze kroczki na piłkarskim boisku stawiał w Górniku Donieck. Po kilku latach dorósł i zapragnął nowych doznań. W 2003 roku przeniósł się do Niwej Winnicy. Później były jeszcze PFK Aleksandria, Nywa Tarnopol i FK Postawa. Niestety po okresie aktywnego podróżowania, zgubił gdzieś talent i wylądował na dworcu w Kijowie. Od tej pory zarabia na chleb pisaniem przemówień dla gwiazd muzyki popularnej i czeka na ewentualną propozycję z jakiegoś klubu piłkarskiego. Takową postanowiłem mu złożyć ja, doktor dyrektor. Maxym aż podskoczył z radości, gdy dowiedział się, że trafi do legendarnej Polonii Warszawa. Zlitowali się nad gościem i dałem mu te kilkaset euro tygodniówki. Nich ma chłopak i się cieszy. Przy okazji może zagra w jakimś meczu i pokaże się z dobrej strony. Warunki ku temu ma całkiem niezłe. Mierzy 172 centymetry, waży 66 kilogramów. Jest szybki, silny, sprawny, wytrzymały, pracowity, waleczny, błyskotliwy i agresywny. Świetnie podaje i dośrodkowuje. Od biedy zagra jako defensywny pomocnik. Potencjału gigantycznego nie ma, ale i tak kładzie na łopatki większość starego składu Czarnych Koszul. Warto go sprowadzić? Owszem, wystawiłem go w kilku sparingach i spisał się naprawdę bardzo dobrze. Tymczasem żegnam się, bo mi sajgonki stygną. Profil zawodnika został opracowany w oparciu o podstawową bazę danych.