Najmłodszy z trójki o której wspomniałem przy okazji opisywania Nemanji Knezevicia. Namiar na Argentyńczyka podrzucił mi TW Gentleman. Na początku nie byłem przekonany do tego piłkarza, ot przeciętniak bez oszałamiających atrybutów. Gentleman chyba też nie do końca w niego wierzył. Przez długi czas Nicolas pełnił rolę pierwszego rezerwowego. Aż pewnego dnia przeszedłem na ustawienie 4-3-3. Urodzony 19 lutego 1988 roku Nicolas Alejandro Ruiz idealnie wpasował się nową taktykę. Pełni w niej rolę środkowego napastnika, klasycznego snajpera, lisa pola karnego. Na początku radził sobie średnio, później jego talent wystrzelił jak z procy. W kilku meczach z rzędu nie schodził z boiska bez strzelenia bramki. Jest idealnym wręcz egzekutorem. Czasami trochę się gubi, przytrafiają mu się niecelne strzały, ale nie dzieje się to zbyt często. Na ogół jest bardzo pewny i solidny. W końcu jest wychowankiem słynnego River Plate. Byle kogo do tego klubu nie biorą. Trochę szkoda, że jego atrybuty są losowe, ale nic nie szkodzi. Niemal za każdym razem wygląda tak samo. Jest mocny fizycznie, błyskotliwy, pracowity i zdeterminowany. Nieźle gra głową i oczywiście wykańcza akcje. Jest niepozorny, ale chyba właśnie to myli jego przeciwników. Mało kto się spodziewa, że może być taki skuteczny. Argentyńczyk nie jest związany kontraktem z żadnym zespołem. Bez problemu powinniście podpisać z nim kontrakt. Nawet jeśli tak jak ja prowadzicie zespól z IV ligi polskiej. Do angielskich klubów niestety nie przejdzie. Nie ma szans, żeby dostał pozwolenie na pracę. Profil zawodnika został opracowany w oparciu o podstawową bazę danych z łatki 10.2.0.