Panie i panowie, oto przedstawiam wam wielki talent, wręcz supertalent, którym Johnnier z całą pewnością... był. To że nim był nie ulega wątpliwości - jakie umiejętności musi posiadać piłkarz, żeby zadebiutować w pierwszej reprezentacji swojego kraju w wieku 15 lat? Po tak szybkim starcie wielcy ówczesnej piłki chcieli mieć go u siebie, więc w 1999 roku został ściągnięty do Parmy. Niestety większość czasu musiał rozwiązywać problemy osobiste zamiast skupić się na grze w piłkę, więc wypożyczano go w inne miejsca, żeby mógł rozwijać swój niebywały talent. Pewnie tylko przez przypadek Hellas Verona i Piacenza spadły z Serie A kiedy Montano były w ich składzie. Po nieudanej próbie podbicia ziemi włoskiej piłkarz ten zdecydował się na karierę wędrowniczka - zaliczył powrót do rodzimego kraju, grę w Katarze i w lidze Peru. W tej ostatniej udało mu się nawet podpisać kontrakt z dwoma zespołami naraz, więc przez pewien czas nie mógł wykonywać swojego zawodu w kraju ze stolicą w Limie. Za to w czerwcu 2010 roku podpisał umowę z tureckim Konyasporem. Ta ostatnia informacja jest jako ciekawostka, gdyż my rozpoczynamy rozgrywkę równy rok wcześniej, a wtedy to wyciągamy Johnniera z drużyny Alianza Lima za około 1mln euro i cieszymy się jego cudowną techniką, podaniami i dośrodkowaniami. Najlepiej czuje się ustawiony tuż za napastnikami, dajcie mu wolną rękę a będzie cofał się po piłkę do środka pola, albo robił przewagę liczebną w ataku, ewentualnie mocno i celnie strzeli z dystansu. Dzięki swojej błyskotliwości idealny do roli wolnego elektronu - cytując klasyka - będzie wtedy krążył wokół jądra innych zawodników, ale to tylko dla dobra Waszego zespołu. Montano trochę gorszy jest w walce o górne piłki i w odbiorze, ale on ma kreować grę, a harować na niego mają inni, więc podajcie mu piłkę po ziemi, a on już będzie wiedział co z nią zrobić. Profil zawodnika został opracowany w oparciu o podstawową bazę danych z łatki 10.3.0.