Jeśli nazwisko piłkarza sugeruje Wam tureckie pochodzenie, to nie mylicie się - Saban ma nawet drugi paszport. Największymi zaletami tego juniora z Kopenhagi są jak na razie wytrzymałość i pracowitość. Ważna jest także jego uniwersalność - specjalizuje się w grze destrukcyjnej, jednak potrafi też zagrać ofensywnego pomocnika. Spośród równieśników Özdogan wyróżnia się techniką, dryblingiem, podaniem i strzałem z dystansu. Jest też kreatywny i umie się ustawić na boisku, a także przewiduje posunięcia przeciwników, ma naturalny dar "czytania" gry. Oczywiste jest, że z początku nie nadaje się nawet do niższych lig, jednak jest to gracz dostępny niemal za darmo (należy tylko uiścić opłatę za wyszkolenie go) i rokujący duże nadzieje na przyszłość. Dobrym pomysłem jest więc sprowadzenie go do klubu i wytrenowanie po swojemu. Po 2-3 sezonach, gdy jego atrybuty będą wystarczajaco dobrze rozwinięte, można wprowadzać go do pierwszego składu i cieszyć się jego wzorową postawą na boisku. Nie ma co się łudzić, że Saban zostanie kiedyś najlepszym piłkarzem świata, ale tytuł najlepszego Duńczyka jest już realnym celem. Özdogan powoływany jest do duńskiej młodzieżówki, jednak jeśli gramy reprezentacją Turcji, nie wahajmy się powołać go zawczasu, tak na wszelki wypadek.