Marcelo Grohe to wychowanek klubu Gremio. Młody z niego herbatnik, ale już ocierający się o reprezentację swojego kraju. Główną zaletą tego zawodnika jest perspektywiczność i ogromne pragnienie odniesienia sukcesu na parkiecie. Sambę trenuje od dziecka, co pomaga mu wyrobieniu koordynacji ruchowej. Żebyście widzieli jak on tańczy w polu karnym. Lepiej niż Ronaldinho po przeszczepie bioder od Edyty Herbuś. Tak, ciągle mówimy o bramkarzu. Co wyróżnia go spośród tłumu. Niezłe warunki fizyczne, elegancka figurka i niemieckie rysy twarzy. Grohe ma wypisaną na twarzy chęć gry w Bayernie Monachium.Pod względem umiejętności czysto bramkarskich także ładnie się prezentuje. Ma niezły refleks, na przedpolu jest prawie nie do przejścia. Przykopie, wyrzuci, zapomni. Do tego straszy przeciwników krzycząc często z wyraźnym portugalskim akcentem „Hande hoch!”. Łatwo adaptuje się do nowych warunków życia, szczególnie, gdy zaprosicie go na October Fest. Jest ambitny i zdeterminowany, więc na pewno wydacie parę groszy na kilka kufli złocistego napoju bogów. Sporo kosztuje, a jego cena ciągle rośnie. Podobnie jak atrybuty. Wyciągniecie go do solidnego klubu europejskiego. Nie liczcie, że przyjdzie do waszego Vauxhall czy innego Blyth. Możliwe, że to nowy Dida. Taką opinię usłyszałem od pewnej zgrabnej miłośniczki FMa stojącej przy trasie białostockiej.