Mads Thunø Laudrup to starszy syn Michaela, jednego z najlepszych duńskich futbolistów lat 80. i 90. Po ojcu, oprócz znakomitych piłkarskich genów, odziedziczył miłość do Barcelony i Brøndby, został też nauczony podstaw hiszpańskiego. Podobnie jak Michael, ma charyzmę, dzięki której z powodzeniem pełni funkcję kapitana w juniorskich reprezentacjach Danii. Na boisku nie poszedł jednak w ślady taty - zamiast grać w ataku, woli środek pomocy. Po krótkim treningu może też z powodzeniem grać za napastnikami i na lewej pomocy. Mads to piłkarz stworzony po to, by rozgrywać - kreatywny, wyśmienity technicznie, z wizją, dobrze wykonujący rzuty wolne, podejmujący trafne decyzje i niebojący się grać z pierwszej piłki. Słabiej natomiast wypada w defensywie - nie jest zbyt wydajny zarówno w odbiorze, jak i w główkowaniu. Najlepiej przydzielić mu jego ulubioną rolę wolnego elektrona, całkowicie uwalniając go z zadań destrukcyjnych - od tego można znaleźć kilku rzemieślników, zaś artysta pokroju Laudrupa winien mieć nieograniczoną swobodę. Mads ma potencjał, by stać się mocnym ogniwem reprezentacji Danii, a co za tym idzie, sprawdzać się w silnych ligach, szczególnie tych technicznych. Na początku gry można skorzystać z faktu, że jest jeszcze juniorem i zapłacić klubowi z Kopenhagi jedynie ekwiwalent za wyszkolenie zawodnika. Jako że liga duńska nie reprezentuje odpowiednio wysokiego poziomu, istnieje duże prawdopodobieństwo, że starszy syn Michaela Laudrupa będzie skłonny zmienić miejsce pracy, zwłaszcza jeśli otrzyma ofertę z klubu o bardzo dobrych warunkach treningowych.