Drugo- i trzecioligowe kluby także potrzebują dobrych defensorów. Wiadomo jednak, że ci najlepsi oferty od takich drużyn skwitują najwyżej parsknięciem śmiechem, nie mówiąc już o tym, że menedżerów z niższych lig na topowych graczy zwyczajnie nie stać. Co zatem im pozostaje? Zacząć budowę linii obrony od doświadczonego Lennarta Lynge Larsena. Duński lewy obrońca pasuje praktycznie do każdego kraju - oprócz języków skandynawskich zna angielski, niemiecki i włoski, poza tym nie ma żadnych problemów z przystosowaniem się do nowego miejsca pracy. Poza tym to profesjonalista, potrafiący stale grać na wysokich obrotach - nie zdziwcie się, jeśli jego nazwisko pojawiać się będzie nagminnie w plebiscycie na jedenastkę tygodnia. Lennart to boczny obrońca usposobiony ofensywnie - szybki, znakomicie dryblujący i podający, obdarzony piorunującym strzałem z dystansu, przydatnym szczególnie przy okazji rzutów wolnych. Atrybuty typowo defensywne (krycie, odbiór, gra głową) również ma w jak najlepszym porządku. Jest dostępny z wolnego transferu, więc ze sprowadzeniem go nie powinno być problemów. Jedynym klubem, któremu prawdopodobnie odmówi, jest duński pierwszoligowiec Vejle - Larsen naprawdę nie lubi tej drużyny. Dużą sympatię czuje natomiast do Leifa Martinsena, zatrudnionego we Frem.