Jest moi kochani, pojawił się. Długo oczekiwany, pożądany i uwielbiany przez fanów Football Managera Kamil Grosicki, zawitał w nieskromne progi Revolucji. Wszedł do redakcji i z wrodzoną bezczelnością stwierdził, że chce znaleźć się w dziale Talenty. Postraszył nas kibicami pewnego klubu i opowieścią o zdobyciu Wilna. Nie mogliśmy mu odmówić, choć kilku kolegów z redakcji trochę się stawiało. Ich opór zmalał po zobaczeniu maczety, którą Kamil wyciągnął zza pleców. Grosicki to bardzo utalentowany, choć trochę niesubordynowany zawodnik. Nie odpowiada mu gra z polskim godłem narodowym na piersi i nie lubi białej kiełbasy. Wszystkie „gwiazdy” mają swoje zboczenia. Podstawową zaletą młodego Polaka jest ogólna jedwabistość. Sprawdza się zarówno jako ofensywny pomocnik, jak i typowy egzekutor. Szkoda tylko, że za kłopot sprawia mu strzelanie z dystansu. Drybluje za to niczym Brazylijczyk na widok naturalnej blondynki. Przyznam się Wam, że miałem spore wątpliwości zanim sprowadziłem Grosickiego do Blyth. Rozwiały je dopiero mecze reprezentacji U-19, którą prowadziłem. Kamil spisywał się w nich doskonale. W duecie z Burdą był nie do zatrzymania. Uznałem, ze piłkarz Pogoni może mi się przydać. Jeżeli się postaracie zapłacicie za Grosickiego mniej niż 50 tysięcy euro. Inwestycja ta na pewno szybko Wam się zwróci. Problemy ze sprowadzeniem Kamilka mogą wystąpić jedynie na poziomie najniższych lig angielskich. Na widok oferty z League Two ślini się niczym pies rasy mastif. Nie będę rekomendował tego zawodnika, bo i atak wszyscy doskonale go znacie.