Kaimar Saag to pierwszy z tzw. ?ciężkiego duo?. Tak nazwałem dwóch wyjątkowo marudnych, estońskich zawodników, których próbowałem skusić do gry w Blyth Spartans. Na Saaga polowałem bardzo długo. Biegałem za nim po lasach, polach, bezdrożach południowej Estonii. Niestety moje starania spełzły na niczym. Kaimar okazał się człowiekiem z którym komunikacja na poziomie werbalnym okazała się niemożliwa. Język ciała i pieniędzy także do niego nie przemawiał. Uparłem się jednak, żeby go ściągnąć i tak łatwo nie odpuszczę. Na tę chwilę (08.11.2007 r.) jestem na etapie gróźb i zastraszania. Młody Estończyk zwrócił moją uwagę przede wszystkim sporym potencjałem. Już na początku gry ma świetnie rozwinięte atrybuty techniczne. Doskonale gra głową, wykańcza akcje, dośrodkowuje, gra z pierwszej piłki i wykonuje rzuty rożne. Do tego potrafi robić nogami takie rzeczy, że nie uwierzcie. Chyba, że już jesteście niewierzący. Z psychiką Saaga też nie ma większych problemów. Doskonale współpracuje wszędzie i ze wszystkimi. Jest pracowity, opanowany i zdeterminowany. Najgorszą stroną Kaimara jest fizyka, ale akurat ten element dość łatwo jest wytrenować. Wyślecie go na małą rundkę po agencjach przyjemności wszelakiej i będzie dobrze. Nie jestem w stanie podać Wam kwoty za jaka Levadia sprzeda Saaga. Ekwiwalent za jego wyszkolenie wynosi 190 tysięcy euro. Cały czas kombinuję, żeby zapłacić za tego chłopaka jak najmniej. Kaimara Saaga polecam głównie miłośnikom słabszych klubów lubującym się w dręczeniu małych zwierząt futerkowych.