Szkółka francuskiego drugoligowca Le Havre doczekała się kolejnego ogromnego piłkarskiego talentu. Wcześniej zaczynali tu między innymi Carlos Kameni, Vikash Dhorasoo, Lassana Diarra, Jean-Alain Boumsong czy Ibrahim Ba, a swoją bajeczną technikę zawdzięcza trenerom z tego klubu również Tomasz Wieszczycki. Didier Digard ma jednak szanse stać się zawodnikiem z najwyższej półki, który sławą i umiejętnościami przyćmi wszystkich poprzednich wychowanków Le Havre razem wziętych. Jak przystało na defensywnego pomocnika potrafi przewidzieć zagranie przeciwnika (15), odebrać mu piłkę (14) i celnie podać ją (17) koledze z zespołu odpowiedzialnemu za konstrukcję akcji ofensywnej. Kibicom na pewno spodoba się jego agresywny styl gry (15), docenią też jego pracowitość (13), waleczność (15) i determinację (17). Jego postawa na boisku ma duży wpływ na grę całej drużyny. Nie jest to typ fizola (ledwie 71 kg przy 182 cm wzrostu), ale siły mu nie brak (13), a co więcej bardzo mocno trzyma się na nogach (15), powalenie go do prostych nie należy, często trzeba się uciekać do środków niezgodnych z przepisami. Przyzwoity technicznie (14), dobrze gra z pierwszej piłki (13), ponadto potrafi dośrodkować zarówno z gry (15) jak i rzutu rożnego (12) oraz strzelić z dystansu (14). Czegóż chcieć więcej od defensywnego pomocnika? Może tego, by mógł w razie kłopotów kadrowych zagrać na środku obrony i Digard ten warunek również spełnia. Francja doczekała się wreszcie godnego następcy Claude'a Makelele i Patricka Vieiry, Didier zdążył już nawet zadebiutować w reprezentacji młodzieżowej swojego kraju, a na tym stadium z pewnością jego przygoda z drużyną narodową się nie zakończy. Jego cena może wydawać się dość wysoka jak na takiego młokosa, ale jest niewspółmierna do umiejętności i potencjału.