Kolejny następca Roberto Carlosa? W życiu. Zbyt wielu ich już było. Daniel Henz jest jedyny w swoim rodzaju. Ten chłopak to połączenie słodkiej blondynki, Andreasa Brehme i tramwaju zwanego pożądaniem. Henz podobnie jak Michel Schmoller jest Brazylijczykiem z domieszką krwi niemieckiej. Lubimy takie mieszanki, lubimy. Czasami drinki bywają lepsze od czystego alkoholu. Mieszanka brazylijsko-niemiecka to klasyk. Niektórzy eksperci od nawozów sztucznych twierdzą, że nie ma lepszego połączenia. Wystarczy spojrzeć na Gisele Bündchen. Co by nie mówić, dziewczyna nie wygląda źle. Tak samo jest z Danielem Henzem. Piłkarz Internacionalu nie wygląda źle. Owszem wolałbym przetestować wytrzymałość łóżka wodnego z Gizelą, ale od biedy wystarczy mi także widok Daniela pędzącego po boisku piłkarskim. Henz to wspaniały okaz lewego obrońcy z zacięciem do gry na pozycji defensywnego pomocnika. Młody Brazylijczyk prezentuje się naprawdę dobrze. Pod względem fizycznym nie można mu nic zarzucić. Do psychologa także nie trzeba go wysyłać. Jest pracowity, błyskotliwy, zdeterminowany, nie ma problemów z koncentracją, bardzo dobrze współpracuje, a do tego ma w sobie spore pokłady agresji. Technikę Daniel ma opanowaną w stopniu więcej niż zadowalającym. Dobrze kryje, odbiera, gra głowa, podaje i dośrodkowuje. Na plus Henza można też zaliczyć całkiem niezłą umiejętność wykonywania rzutów karnych. Jak dla mnie super. Daniel Henz nie jest zawodnikiem wybitnym. To solidny obrońca idealnie nadający się do ligowych średniaków i słabeuszy. Sprowadziłem go do Blyth jako alternatywę dla Bartosza Romańczuka. Henz sprawdził się na tyle, że wystawiam go teraz częściej niż Polaka. Odstraszać może dość wysoka cena Brazylijczyka. Przy odpowiednio prowadzonych negocjacjach uda się Wam jednak wyciągnąć go, za mniej niż 160 tysięcy euro. Moim zdaniem Henz jest wart tych pieniędzy. Tym bardziej, że niemieckie obywatelstwo pozwala mu na swobodą grę w Wielkiej Brytanii .