Promienie słońca, chłodne od nocy, powoli przebijały się przez gąszcz liści, docierając do najbardziej zaciemnionych miejsc. Joao przedzierał się wprzód, torując drogę ostrzem maczety. Spadały gałęzie, krzewy, krzaki, liście i kawałki lian, soczyste owoce i śmiertelnie...

Wódz Tępa Strzała rozsiadł się wygodnie na trawie, zakładając nogę na nogę. Z jego ust wystawał kawałek mięsa, dyndający na wietrze zataczał malutkie kółka naprzeciwko brody. Cała wioska spowita snem mruczała marzeniami. Nad paleniskiem ulatywał dym wczorajszej uczty....

Gdy moja stopa dotknęła ziemi na lotnisku w Brigetown poczułem się bardzo obco. Słyszałem wyraźnie jak asfalt pasa startowego mówi do mnie „A ty czego tutaj szukasz? Nikt cię przecież nie zapraszał!” Pomyślałem sobie: Hugh mówi na to, co teraz czuję „confused”. Pan...

Jestem w Gujanie już trzy miesiące. Mamy połowę maja 2009. Zadomowiłem się w tym małym kraju na północy jednej z Ameryk. Nie mieszkam już w hotelu. McBruce wynajął mi dwupokojowe mieszkanie, na pierwszym piętrze kamienicy wybudowanej w stylu tych z południowej części...

Rozdział VI Idiosynkrazja Są trzy rzeczy, które mogą Cię spotkać znienacka: śmierć, miłość i sraczka. Otóż i siedziałem sobie spokojnie w toalecie, zasłużonego notabene dla francuskiej piłki, klubu Valenciennes i oddawałem przyrodzie nie bez trudu...

- Je suis Polonais! Yo soy un Polaco! I’m a Polish! Polish man! – czy aby na pewno jestem jeszcze Polakiem? Stoję właśnie na bazarze, na granicy wenezuelsko-gujańskiej. Gujana będzie moim pierwszym przystankiem. Kim jestem i co tutaj robię? Jestem wolnym scoutem...

Rozdział V Prezes Zarabia Przeważnie Najwięcej Ludzie różnie reagują na oszałamiający sukces. Ja po prostu w przerwie meczu wszedłem do szatni, która huczała jak silnik na wysokich obrotach i zacząłem rzucać w kierunku poszczególnych zawodników polecenia, nie...

- Żyjesz? –  usłyszałem głos prezesa. Podniosłem ciężkie powieki, a następnie chwyciłem zimną szklankę wody, którą trzymał nade mną. Rozejrzałem się dookoła. - Gdzie ja znowu, kurwa, jestem? – zapytałem zachrypniętym głosem. - W moim domu? – zapytał ironicznie...

  Rozdział IV  Nie widziałem żadnej bramki   - Kurwaaa... szybciej! Ruchy, ruchy...! Courbis ciskał się po swojej strefie przy ławce rezerwowych, jak tłuste kurczę przed niedzielnym skubaniem. Biegał nerwowo od ławki do linii bocznej, wymachiwał...

W niedzielę, dziesiątego maja, odbyło się zebranie zarządu, w składzie: prezes, kilku jego współpracowników, których wcześniej nie było mi dane poznać, a także mój asystent oraz trzech piłkarzy – Denisyuk, Antsypov i Strzała. Zjawiłem się również ja. Wszedłem,...