Ach, Serbia! Kadra - paradoks. Mając w składzie takich graczy jak Ivanovic, Vidic, Kolarov, Krasic czy Zigic nie odnosi żadnych wielkich sukcesów. Od 2002 roku uczestniczyła jedynie w dwóch wielkich imprezach piłkarskich (Mundiale w 2006 i 2010 roku). Dla porównania Polska grała na trzech (MŚ 2002 i 2006, ME 2008), a to mniej więcej oddaje chyba skalę problemu. No to wstęp mamy już załatwiony, przejdźmy więc do meritum. Srdjan Mijailovic. Któż to taki? Dobre pytanie! Srdjan jest bardzo młodym i całkiem obiecującym zawodnikiem Crvenej Zvezdy Belgrad występującym na pozycji defensywnego pomocnika, ale nic nie stoi na przeszkodzie by grał też jako środkowy obrońca czy środkowy pomocnik. W lidze chłopak jakoś specjalnie nie wymiata - dwie asysty w 23 meczach nie są jakimś wybitnym wynikiem, ale na szczęście ma jeszcze dużo czasu na rozwinięcie swoich umiejętności. Mijailovic charakteryzuje się bardzo dobrze rozwiniętym szóstym zmysłem - widzi dużo dookoła siebie i świetnie przewiduje boiskowe wydarzenia. Poza tym jest zdeterminowany, pracowity i nie ma problemów z koncentracją. Niestety o jego warunkach fizycznych nie da się zbyt wiele powiedzieć - tak dobrego jak i złego. Jest w tym aspekcie zwyczajnie przeciętny. Technicznie także na kolana nie powala - nieźle spisuje się w defensywie, umie celnie podać piłkę i to praktycznie wszystko. Zdecydowanie nie nadaje się na wykonawcę stałych fragmentów gry, a i jego umiejętność strzelania z dystansu jest jak na defensywnego pomocnika mizerna. Na szczęście Srdjan jest dopiero na początku swojej piłkarskiej drogi i może (a nawet powinien) się jeszcze rozwinąć. Sprowadzenie go nie będzie się raczej wiązało z wielkimi wydatkami, a z czasem może się bardzo opłacić.