Dziś udamy się do Skandynawii. Jest tam kraj trochę piłkarsko zarośnięty na przestrzeni ostatnich lat. Bo właśnie w Szwecji wychował się Carlos Garcia. Gracz o niezwykle skandynawskiej godności, nieprawdaż? Cóż. Rodziców się nie wybiera, za to oni wybierają nam imię i w pewnym stopniu nazwisko. Jednakże do rzeczy, młody Carlos jest wychowankiem jednego z najbardziej utytułowanych szwedzkich klubów, Djugarden Sztokholm. Przed sezonem 2009/2010 został zakupiony przez Juventus Turyn. W wieku 16 lat zawitał do ziemi włoskiej, by podnosić swoje umiejętności. No, bo gdzie defensor najlepiej nauczy się fachu jak nie w ojczyźnie catenaccio? Przez kolejne sezony zbierał niezbędny szlif i teraz ma już się, czym poszczycić. Wystarczający dobrze gra głową, podejmuje właściwe decyzję i jest opanowany. Choć akurat samo krycie i odbiór wymagają dalszych ćwiczeń. Zwłaszcza psychicznie wygląda bardzo na plus. Dodatkowo jest również uniwersalny. Może grać również na prawej obronie, jak nawet w środku pomocy czy na pozycji defensywnego pomocnika. Rzecz jasna najlepiej czuje się w środku. Stara Dama nie potrzebuje już raczej szwedzkiego defensora. Mi udało się go kupić na początku 2012 roku. Ani Campbell ani Cacapa nie radzili sobie z niczym, także siedzenie na ławce ich przerastało. Potrzebowałem, więc solidnego zmiennika i za darmo sprowadziłem Garcię. Weźcie ze mnie przykład, nie pożałujecie.