Patrz. Kędy kulka biała, niczym śnieżka rzucona przez chłopca, wznosi się nad zieloną, nisko przystrzyżoną murawą. To piłka! Wznosi się i opada wprost na głowę świetnie ustawionego, wysokiego napastnika. Cóż za bezczelnie oportunistyczne uderzenie głową. I bramka, jest bramka! Wspaniały gol! Jednakże cofnijmy się do źródła. Napastnik pięknie główkował, ale ktoś mu musiał dośrodkować. Ktoś musiał robić to w sposób iście perfekcyjny. To on! Krew jego dawne bohatery, a imię jego jest… Michał. Oto Michał Wróbel, geniusz stadionów takich potęg jak Worksop Town, Welling United czy też Newport County. Jego naturalną pozycją jest prawa obrona i tam spisuje się zdecydowanie najlepiej. Potrafi w piękny sposób odbierać rywalom piłkę, by następnie jednym podaniem wyprowadzić kontratak. Nie obca jest mu pozycja prawego pomocnika – tam też radzi sobie nienajgorzej. Jego głównym atutem jest szybkość. Potrafi nieźle namieszać w szykach obronnych rywali, wyprzedzić paru obrońców, by następnie w piękny sposób dośrodkować piłkę na głowę napastnika. Nie polecam jednakże tego piłkarza jako wykonawcy stałych fragmentów gry. Jedynie umiejętność wykonywania rzutów karnych ma na przyzwoitym poziomie. Niezbyt dobrze wychodzą mu też strzały z dystansu oraz wykańczanie akcji, ale czy tego wymagamy od obrońcy? Oczywiście, że nie. Dlatego nie warto zawracać sobie tym głowy. Lepiej skupić się na zaletach. Tych jest naprawdę wiele, co czyni go świetnym prawym obrońcą. Michał, jak na wróbla przystało, świetnie świergocze. Moja sekretarka wbiegła kiedyś do mojego biura z krzykiem, że Farrokh Bulsara wrócił i właśnie myje się pod prysznicem w szatni. To był Wróbel we własnej osobie, śpiewający Bohemian Rhapsody. Jednak co moja sekretarka robiła w pobliżu łazienek w szatni piłkarzy, nigdy nie było dane mi się dowiedzieć. Profil zawodnika został opracowany w oparciu o bazę danych z łatki 9.2.0 .