Żulię to jeden z trzech podstawowych napastników w moim Northwich Victoria. Wyciągnąłem go z głębokich rezerw MK Dons. Jak tam trafił nie mam pojęcia. Chyba menedżer klubu z Milton Keynes, z członkiem Klubu Przyjaciół Swetrów Robionych z Kozich Wnętrzności na łby się pozamieniał. Hornuss to bardzo dobry zawodnik i żal mi pośladki ścisnął, gdy zobaczyłem jak męczy się biegając po angielskich mokradłach. Przystojny Francuz zasilił mój klub, gdy grałem w Conference. Zgadnijcie ile mnie kosztował? Tak, zgadliście. Nic mnie nie kosztował. Podpisałem z nim kontrakt i przyszedł do mnie za darmo. Hornuss zauroczył mnie przede wszystkim fryzurą, umiejętnością wykańczania akcji, grą głową, skocznością, szybkością, techniką i dryblingiem. Takiego kogoś potrzebowałem. Sprawnego, umiejącego odnaleźć się w polu karnym herbatnika. Hornuss sprawdził się w meczach z wieloma przeciwnikami. Także tymi z wyższych lig. Z każdym meczem gra coraz lepiej. Nie ulega presji, jest odporny psychicznie, bez problemu adaptuje się w nowych warunkach życia – wszystko jest lepsze od mokradeł. To prawdziwy francuski profesjonalista. Nawet ustami potrafi strzelić bramkę. Hornuss sprawdził się u mnie w 100%. W pierwszym sezonie strzelił dla mnie 14 bramek i 7 razy asystował. Król Julian ma niestety wady. Zdarzają mu się słabiutkie mecze, w których Wałęsa się po boisku, jakby szukał skarbów na gdańskiej plaży. Z Hornussa nie ma też pożytku w grze defensywnej. Trzymajcie go z dala od stałych fragmentów gry. Najlepiej jest go ustawić z boku linii ataku. Jako wysunięty snajper raczej się nie sprawdza. Hornuss to człowiek stworzony do gry wyłącznie w ofensywie. Polecam Juliana do klubów z niższych lig. Czy sprawdzi się wyżej niż w League Two nie wiem. Jak na razie ten zawodnik mnie nie zawodzi. Nie jest geniuszem, ale bardzo solidnym zawodnikiem. Przy odrobinie szczęścia sprowadzicie go za darmo. Przy mniejszym szczęściu za drobne pieniądze. Warto. Atak Konteon-Bajdziak-Hornuss jest miodzio.