Borissenko? Na pierwszy rzut oka i ucha to nam nic nie mówi. Ale nie bójcie się, oto nadchodzi mass-turbo snajper. Młodzież nazwałaby go Chuckiem Norrisem FMa, ja nazwę go estońskim wampirem. Aleksei Borissenko wyssie z przeciwnika wszystko – kolejny ukłon w stronę młodzieży. Jest bardzo obiecującym zawodnikiem. Co prawda atrybuty nastolatka z Estonii nie powalają na kolana, ale jest to baaardzo mylące. Szybkość, zwinność, siła, sprawność, pracowitość, skuteczność, to jego główne atuty. Chłopak, pomimo niskiego CA i PA, może rozwinąć się na prawdziwą gwiazdę niższych lig europejskich. W moim Northwich strzelił 17 bramek w 17 meczach i 5 razy asystował. Bez niego drużyna traci całą wartość. Dzięki Aleksowi każda drużyna może przeistoczyć się z zająca szaraka w tygrysa. Pomimo młodego wieku, Borissenko nerwy ma ze stali. Wrażenia nie zrobi na nim nawet szczerzący zęby Roy Keane czy ociekający żelem Cristiano Ronaldo. Aleks jest zwarty, twardy i nie podskoczy mu nawet producent musztardy. Na plus Borissence można także zapisać stabilność formy. Chłopak nie ma wahań formy. Jeżeli gra to strzela bramkę w prawie każdym meczu. Wady Borissenki. Cóż, nie jest to zawodnik wszechstronny. Tak naprawdę nadaje się wyłącznie na środkowego napastnika. Owszem od czasu do czasu poda, zorganizuje jakąś „imprezkę” w polu karnym przeciwnika ale na jego kreatywność nie liczcie. Uważajcie też, bo może łatwo kontuzję złapać. Borissenko jest delikatny niczym piórko na wietrze. Tak naprawdę jest to typowy sęp pola karnego. Młot pneumatyczny rozwalający beton obronny przeciwników. Niski wzrostem a wielki sercem. Jeżeli Gareth Law to Żurawski, Borissenko jest Frankowskim. Jeżeli gracie w Conference North/South musicie mieć w składzie ten duet. Razem zrobią każdemu z tyłka cztery pory roku średniowiecza. Borissenko jest o wzięcia za darmo. Nic nie płacicie a dostajecie gwiazdę. Szczerze polecam. Mój najlepszy wynalazek jak dotychczas.