Ciekawie zaczęło się robić w drugiej połowie lipca. Wtedy wystartował Puchar Ligi. Miałem nadzieję, że Schalke polegnie w tym turnieju. Całkowicie niezgrany skład, niedopracowana taktyka. Taka porażka mogłaby nieco zgasić ich ambicje. Jednak życie to nie koncert życzeń i tak się nie stało.  W ćwierćfinale zmierzyli się z Karlsruher SC. Wygrali 2: 0, ale podobno przez dłuższy czas męczyli się z nimi. To miło. Rywalem w półfinale był FC Nürnberg. I także w tym meczu nie szło im łatwo. Niestety mają w składzie Kevina Kuranyi’a. Zapewnił on im awans do finału. Jak się wali, to się wali. Do finału nie awansował mój ukochany Bayern. Co się dzieje z niemiecką piłką? Oby im w lidze szło. Wracając do Schalke, to zmierzyli się oni w finale z VFB Stuttgart. Myślałem, że jeśli VFB ograło Bayern to muszą być naprawdę w nieziemskiej formie. O dziwo znowu się zawiodłem. Piłkarze z Gelsenkirchen byli niezwykle skoncentrowali i starali się kontrolować grę.  I wychodziło im to. Znowu w formie był Kuranyi, który po podaniu Tamuza dał wyprowadził zespół na prowadzenie. Po przerwie ponownie pokonał bramkarza i wydawało się, że już nic ciekawego się nie stanie. Na szczęście pod koniec meczu piłkarze Stuttgartu ostro wzięli się do roboty. Strzelili bramkę i przez ostatnie dziesięć minut nie opuszczali połowy przeciwnika. Niestety zabrakło im czasu, aby doprowadzić do remisu.  Puchar powędrował do Gelsenkirchen. Jak dla mnie puchary mogą zdobywać, na zdrowie, oby tylko ligi nie wygrali.

    Przed ligą czekał ich jeszcze obowiązkowy mecz towarzyski, tzn. pierwsza runda pucharu Niemiec. Ten mecz podobnie potraktował Kristoph, gdyż wystawił rezerwowy skład. Przeciw Holstein Kiel wystąpili: Alamo- Abenzoar, Höwedes, Westermann, Castillo- Angulo, Jones, Skjelbred, Sanchez- Farfan, Wernbloom.  Niestety rezerwy również dobrze się prezentują. Wernbloom godnie zastąpiła Kuranyi’a zaliczając hattricka. Ostatecznie mecz zakończył się wynikiem 6:0. Lepiej, żeby teraz się wystrzelali niż w lidze krew mi psuli.

    Przed startem Bundesligi wykupiłem karnet na mecze Schalke. No cóż, wroga trzeba bacznie obserwować i być przygotowanym na ciosy. Także zamówiłem prenumeratę Kicker’a, aby wiedzieć wszystko o meczach wyjazdowych. Co nieco o moim Bayernie też będę miał okazję przeczytać. Piwa nie brakuje, jestem przygotowany. Liga może się zacząć. Choć tym razem pragnę tego mniej niż zawsze.
    Pierwszy mecz ligowy Schalke zagrali na wyjeździe przeciwko Hoffenheim i nie mogłem go obejrzeć. A szkoda, bo gra im się nie układała. Co tam, że goście prowadzili od 10 minuty dzięki Tamuzowi? Ważne, że Hoffenheim po bramce, którą strzelił Vedad Ibišević doprowadzili do remisu i utrzymali go do końca. Brawa dla Hoffe, że bronili swojego terenu i mojego piwa.

    O drugim meczu najchętniej bym nie wspominał. Ale jak pisałem wcześniej chcę tu zawrzeć dowody na swoje przeczucia, a to, co teraz napiszę jest strasznym dowodem. Schalke rozgrywki ligowe na swoim stadionie zaczęło fatalnie. Fatalnie dla mnie. Może trochę o składzie wspomnę, bo to dość ważny mecz. Przed meczem myślałem, że te kilka kontuzji, które się przytrafiły to dobry znak. A jednak nie. Mimo, że nie mogli zagrać tacy gracze jak Rafinha, Krstajić oraz Sanchez to drużyna wcale na tym nie ucierpiała. Po zmianach skład wyglądał tak: Neuer- Abenzoar, Höwedes, Bordon, Pander- Altintop, Kobiaszwili, Skjelbred, Engelaar- Tamuz, Kuranyi. Byłem pewien, że Bayer Leverkusen nie da im pograć.  Jednak się myliłem.19’- Altintop, 31’- Pander, 42’- Skjelbred, 45’- Tamuz. Dobrze, ze w 44 minucie Helmes strzelił, bo bym chyba na zawał padł. Ale wynik wyglądał fatalnie.4-1 do przerwy musiało robić wrażenie. I robiło. Po przerwie uspokoił się nieco, ale na boisko wszedł Wernbloom i kilka minut po wejściu jeszcze dobił gości. Na to trafienie w 69 minucie odpowiedział Schneider, lecz to jeszcze rozjuszyło Szweda. Gdyż po kilku minutach ponownie trafił. Wynik na 6-3 ustalił w ostatniej minucie Charisteas. Nie wiem dlaczego, ale jak na złość, grali o niebo lepiej. Niby w poprzednich meczach też wygrywali, ale to nie było to, co w meczu przeciw Aptekarzom. Prawdziwy pogrom. Przynajmniej była okazja, aby wypić.   

    Kolejne spotkanie, po raz kolejny się zawiodłem. Spotkanie przeciw HSV Hamburg potwierdziło moje złe przeczucia. Chyba złapali formę. Psia jego mac.  Do rzeczy. Zmian w składzie niewiele. Powracają Krstajić i Rafinha. Farfan za Tamuza, Rakitić za Skjelbreda. Mecz zaczęli od mocnego uderzenia.  W 4 minucie Farfan zapewnił prowadzenie po obrzydliwie ładnej akcji całego zespołu. Dziesięć minut później powtórzył ten wyczyn. Na kwadrans przed przerwą trafienie zaliczył Rakitić.  Niestety grali zabójczo skutecznie. Trener HSV wprowadził kilka zmian, w celu poprawy sytuacji. Trochę to pomogło, bo wprowadzony po przerwie Streit zaliczył honorowe trafienie po kwadransie gry.  W dalszej części meczu Schalke miało nieco problemów, lecz nie stracili już bramki. Jedynie mogę liczyć na ich słabszą grę na wyjazdach, bo pokazują, że u siebie są pierońsko mocni.

    Schalke kończy sierpień zajmując czwarte miejsce w lidze. Prowadzi Bayern, który ma komplet punktów, podobnie jak Werder Brema i Hannover. Pod koniec sierpnia odbyło się też losowanie Ligi Mistrzów. Klub z Gelsenkirchen szczęśliwie znalazł się w bardzo silnej grupie z takimi zespołami jak: Arsenal Londyn, Olympique Marsylia oraz Galatasaray. Jeśli będą chcieli wałczyć zarówno w lidze i Lidze Mistrzów, to czeka ich trudne zadanie. Walka na kilku frontach nie wróży nic dobrego. My Niemcy coś o tym wiemy.