Siedziałem sam w domu przed laptopem i wysyłałem CV z moimi referencjami do klubów polskiej ligi. Znudziło mnie życie w Niemczech i trenowanie nadętych dzieciaków z Oberhausen. Jeśli oni mają być przyszłością niemieckiego futbolu to spokojnie przez najbliższe lata nie będą nam zagrażać. GKS Tychy, Dolcan Ząbki a może chociaż Resovia Rzeszów, czy ktoś zatrudni trenera bez doświadczenia z pierwszą drużyną?

Po kilku dniach miałem już kilka propozycji od drugoligowców ale każdy chciał mnie jako asystenta. To  było dla mnie za mało. Aż wkońcu Eureka, przecież w ŁKSie który zwolnił trenera gra mój przyjaciel Tomek Hajto. Może zapyta prezia czy dałby szanse komuś z zewnątrz. No tak ale czy bez układów w klubie nędzy da sie coś zdziałać?? Dam rade przecież dawałem z tymi Hansami i Jurgenami.

Odpowiedź była szybka. Zadzwonił prezesz Goszczyński i prawie wykrzyczał mi do słuchawki: "Potrzebny mi trener. Na wczoraj. A za 2000 zł nikogo nie znajde. Zgadzasz sie??"  No tak kasa niby śmieszna jak na managera pierwszoligowca ale prace bym miał. Przyjąłęm to jako szanse wypłynięcia na szerokie wody. Przyjazd do Łodzi był dla mnie stresującym przeżyciem. Każdy który sie o tym dowiedział pukał sie w czoło i mówił "Chłopie nie warto". Goszczyński już w poniedziałek rano poinformował mnie że szuka kupca na klub wiec nie może mi gwarantować pracy nawet na cały sezon. No cóż nie spodziewałem sie nawet tego, ale o sprzedaży klubu mógł powiedzieć wcześniej. Teraz wszedłem do szatni. Na start przeglądnałem kogo mam w składzie. No tak Hajto, Wyparło, Sierant. Te nazwiska wiele mi mówiły ale kto to jest Biskup i Haliti??? Po treningu wiedziałem już kto nie ma czego u mnie szukać. Skreśliłem kilku zawodników i bez ogródek o tym im powiedziałem. Na reszte padł blady strach tego że nie bedzie już obijania sie na treningach i balowania po nocach.