Po 10 kolejkach moja sytuacja nie była wesoła ale wtedy to własnie nastąpił przełom w drużynie. Wpierw udało sie sprowadzić do klubu Jurka Dudka. To już coś mieliśmy wkońcu bramkarza. Do tego udało sie zatrudnić jako trenera byłego gracza Wisły Tomasza Kulawika. Zespół zaczął odzyskiwać powoli swój blask i na zime udaliśmy na 14 miejscu w tabeli dzięki zwycięstwom z Arką i Koroną Kielce. W tym roku tak jak zapowiedział prezydent miasta nie obdył sie styczniowy mecz derbowy. Piłkarze całą zimę ostro pracowali na treningach by na wiosne zapewnić sobie spokojny ligowy byt. Niestety Rycerze Wiosny na wiosne nie byli zbyt waleczni i końcowe 11 miejsce zapewnili sobie dopiero w ostatniej ligowej kolejce wygrywając na wyjeździe w Górnikiem po dwóch bramkach Kamila Bartosiewicza.

Kibice i prezes byli zadowoleni. Sponsor obiecał posypać większą ilością gotówki a i Stępień przebąkiwał coś o tym że sięgnie do swoijego portfela. Piłkarze udali sie na zasłużone urlopy, a ja jak co roku rozpocząłem prace nad tym jak stworzyć jedenastkę marzeń na stadionie ŁKS'u.

Jak pisałem poprzednio poszukiwania partnerskiego klubu trwały a ja próbowałem zorganizować chłopakom choć krótki obóz. Udało mi się w Ośrodku "Start" w Wiśle. Fantastyczne miejsce do tego by poprawić kondycje i wytrzymałość...

Po pierwszym sezonie wiedziałem już że nie ma zadań niemożliwych. Moja drużyna miała być tylko tłem dla pozostałych ekip a skończyliśmy sezon na 12 miejscu w tabeli. W czerwcu prezes Goszczyński wkońcu sfinalizował umowe...

Po pirwszym treningu z drużyną pożegnali sie tacy zawodnicy na listy transferowe trafiło kilku dotychczas ważnych piłkarzy pierwszej jedenastki m.in. Łakomy czy Vayer. Kupcy szybko sie znaleźli i w pierwszej drużynie zostało 15...

Siedziałem sam w domu przed laptopem i wysyłałem CV z moimi referencjami do klubów polskiej ligi. Znudziło mnie życie w Niemczech i trenowanie nadętych dzieciaków z Oberhausen. Jeśli oni mają być przyszłością niemieckiego futbolu...