Mimo dość silnych rywali udało się nam zaliczyć całkiem poprawny początek sezonu. Po sześciu kolejkach mój klub zajmuje dziesiątą lokatę, co jest o wiele lepiej, niż media zapowiadały przed sezonem. Lecz mogło być wiele lepiej, zabrakło jedynie szczęścia w kluczowych momentach.

Przed rozpoczęciem sezonu, zapytany o wymiary boiska, powiedziałem, że najlepsze byłoby krótkie i szerokie. Tak więc jest to 90m na 83m, czyli prawie kwadrat. Rywale widocznie nie są przystosowani to takich rozmiarów i to chyba zaważyło na tym, że jeszcze na własnym boisku nie przegraliśmy. Zaliczyliśmy u siebie jeden remis i dwa zwycięstwa.

W pierwszej kolejce niewiele brakowało, abyśmy sprawili małą sensację. Graliśmy na własnym stadionie przeciwko Spartakowi i choć szybko (w 31 minucie) Anderson zarobił czerwony kartonik, moi podopieczni nie zamierzali się bronić i tworzyli wiele groźnych sytuacji, w których niestety brakowało zakończenia celnym strzałem, wszystkie piłki lądowały na trybunach. Pierwszą bramkę zdobyli goście, po rzucie karnym w 47 minucie. Na szczęście udało się wyrównać, na pięc minut przed końcowym gwizdkiem piłkę to bramki skierował Brener, uderzając z główki po rzucie rożnym.

Tak więc remis 1:1, co jest dla nas rezultatem bardzo korzystnym patrząc na to, że większość meczu graliśmy z jednym zawodnikiem mniej.

Druga kolejka to również klasowy przeciwnik, Zenit. Klub z Perersburga był jednym z faworytów do mistrzostwa w tym sezonie i dowiódł tego w spotkaniu z Uralem. Pewne rozgrywanie piłki, łatwość w konstruowaniu akcji i zabójcza skuteczność zadecydowały, że moi podopieczni przegrali 0:2, choć wynik mógł być wyższy. Na szczęście nie był.

Trzeci mecz to było upragnione zwycięswo. Krylia Sowietow zajmowała po dwóch pierwszych kolejkach czwartą pozycję i byli chyba pewni zwycięstwa przyjeżdżając do Jekatierinburgu. Mimo przewagi gości udało się nam wygrać, a kluczową rolę odegrał Yermolayev. Dwa poprzednie spotkania zagrał na skrzydle, spisując się raczej słabo. Przeciwko Krylii stanął na szpicy i to zaowocowało dwoma bramkami.

W czwartej kolejce zmierzyliśmy się z drugim beniaminkiem, czyli z Lokomotivem. W Moskwie była szansa na zwycięstwo, nawet Ural był na prowadzeniu po pierwszej połowie. Lecz gospodarze w trzy minuty rozwiali nasze nadzieje na korzystny wynik. Bramki w 51 i 53 minucie zapewniły Moskwianom trzy punkty.

Ostatnie dwa spotkania, jakie dotychczas rozegraliśmy to mecz u siebie z Bałtiką, a następnie na wyjeździe z CSKA. Pierwszego z tych rywali pokonaliśmy 3:0, po bramkach Tindall'a, Tosica i Yermolaeva.

W szóstej kolejce znów postraszyliśmy wyżej notowanych rywali. Wprawdzie ponieśliśmy porażkę 1:2, lecz remis utrzymywał się prawie do samego końca i gospodarze zdobyli gola całkiem przypadkowym strzałem.

Tak więc po sześciu spotkaniach Ural ma w dorobku siedem punktów, po dwóch zwycięstwach i remisie na własnym stadionie. Póki co wszyskie mecze wyjazdowe przegraliśmy, lecz mam nadzieję, że wkrótce i na terenie rywali zaczniemy zdobywać jakieś punkty.

Ogólnie forma zespołu jest całkiem dobra, szczególnie wyróżnia się dwóch piłkarzy: Brener rządzący w defensywie i Yermolaev, który już zdobył pięć bramek w lidze i razem Ionicą z Torpedo prowadzi w klasyfikacji strzelców.

W najbliższych spotkaniach będziemy mieli okazję znacząco powiększyć dorobek punktowy. Najpierw u siebie z FK Rostów, dalej wyjazd na mecz z obecnym liderem, Kubaniem Krasnodar. Dalej zmierzymy się z takimi zespołami, jak Amkar Perm, FK Moskwa i Rubin Kazań.

TERMINARZ

TABELA

STATYSTYKI PIŁKARZY - LIGA