Atrybut bramkarski. Ustala odległość, na jaką bramkarz może wykopać piłkę oraz wykonanie takiego podania z możliwie jak najdokładniejszą celnością.
GRA W POWIETRZU
Atrybut bramkarski. Ustala skuteczność gry w powietrzu. Bramkarze z wysoką wartością tego atrybutu mają większą szansę na skuteczną interwencję w powietrzu, np. podczas dośrodkowań przeciwnika w pole karne.
RÓWNOWAGA
Determinuje, jak sprawnie zawodnik potrafi utrzymywać równowagę. Atrybut ten wpływa szczególnie na sprawność wykonywania zwrotów, kiwnięć i zachowanie po wyskoku do piłki.
NATURALNA SPRAWNOŚĆ
Determinuje, jak szybko zawodnik poczuje się zmęczony. Określa również prawdopodobieństwo urazu. Zawodnicy posiadający niską wartość tego atrybutu szybciej się meczą i są bardziej podatni na kontuzje.
REFLEKS
Atrybut bramkarski. Uwarunkowuje prawdopodobieństwo instynktownej obrony strzału. Wysoka wartość tego atrybutu ustala zdolność do wybronienia trudnego do przewidzenia i skomplikowanego technicznie strzału.
GRA PRZY PRZECIWNIKU
Często nazywana pressingiem. Umożliwia ona nieustanne naciskanie zawodników drużyny przeciwnej i zmuszanie ich do popełnienia błędu, wymaga jednak siły i koncentracji. Rzadka gra przy przeciwniku sprzyja spokojnemu ustawieniu obrony.
NASTAWIENIE
Wpływa na dwie rzeczy: jak nasi zawodnicy będą się ustawiali w obronie względem formacji przeciwnika oraz jak nasi zawodnicy będą zagrywali piłkę i przesuwali się po boisku w ataku.
TEMPO
Określa, jak szybko będzie toczyć się gra. Istnieje możliwość wyboru wartości od powolnego do szybkiego. Wolniejsze nadaje się do taktyk opierających się na mozolnym konstruowaniu akcji, szybsze do zespołów wytrzymujących trudy nieustannej wymiany piłek.
SZEROKOŚĆ GRY
Wpływa na korzystanie przez naszych zawodników z dostępnej przestrzeni boiska. Możemy więc grać wąsko, normalnie i szeroko.
SWOBODA TAKTYCZNA
Wpływa na to, jak często nasi zawodnicy będą wymykać się zaplanowanym schematom i instrukcjom taktycznym.
AEROBIK
Trening aerobiczny jest ważny, kiedy zależy nam na doskonaleniu dynamiki piłkarzy. Rozwija umiejętności takie jak Zwinność, Przyspieszenie, Szybkość.
PANOWANIE NAD PIŁKĄ
Dzięki temu treningowi piłkarze ćwiczą zdolności techniczne i drybling, co wpływa na skuteczność i celność zagrań oraz zwiększa szanse w pojedynkach jeden na jeden.
TAKTYKA
Doskonali atrybuty takie jak Ustawianie się, Przewidywanie czy Gra bez piłki, pozwala "ograć się" z taktyką przyjętą przez menedżera.
STAŁE FRAGMENTY GRY
Ta najmniej męcząca piłkarzy część treningu doskonali atrybuty Rzuty rożne, Rzuty wolne i Rzuty karne. Zawodnicy ćwiczą te elementy w ataku i obronie.
STRZAŁY
Piłkarze poprawiają umiejętność strzelania z dystansu oraz wykańczania akcji.
STOPER
Z reguły używany w pięcioosobowym bloku defensywnym; gra za plecami dwójki środkowych obrońców i ma za zadanie "czyścić" wszystkie piłki mijające pozostałą czwórkę. Ważne dla niego atrybuty to Siła, Przewidywanie, Agresja, Decyzje i Waleczność.
POMOCNIK DŁUGODYSTANSOWIEC
Dynamiczny, wytrzymały, kompletny pomocnik, nazywany często terminem "box-to-box midfielder". Angażuje się głównie w grę w środku pola, rzadko zapuszcza się w pole karne, jest jednak zdolny do strzałów z dystansu.
CATENACCIO
Jest to system kładący nacisk na dobrze zorganizowaną obronę oraz faule taktyczne, skupiający się na chronieniu własnej bramki bardziej niż zdobywaniu goli. Dużą rolę w tej taktyce odgrywa stoper, ustawiony między bramkarzem a linią obrońców.
LIBERO
Grający piłką obrońca. Kiedy drużyna się broni, gra na pozycji stopera, za plecami pozostałych obrońców. Jeśli jednak dostanie piłkę, uczestniczy w budowaniu akcji ofensywnych. Ważne atrybuty to m.in.: Technika, Przewidywanie, Błyskotliwość, Szybkość.
HOLENDERSKI FUTBOL TOTALNY
System gry z lat 70. Obok "szwajcarskiego rygla" i catenaccio jest to kolejna taktyka wykorzystująca ustawienie 1-3-3-3. Tutaj zawodnicy wymieniali się pozycjami wzdłuż pionowych linii. Styl gry był jednak bardziej finezyjny i płynny.