Atrybut bramkarski. Ustala skuteczność gry w powietrzu. Bramkarze z wysoką wartością tego atrybutu mają większą szansę na skuteczną interwencję w powietrzu, np. podczas dośrodkowań przeciwnika w pole karne.
WYKAŃCZANIE AKCJI
Jeden z głównych atrybutów napastników. Określa prawdopodobieństwo oddania strzału, który zakończy się strzeleniem bramki. Atrybut ten współgra z "Opanowaniem" i "Decyzjami".
PODANIA
Określa skuteczność, z jaką zawodnik będzie dogrywał piłki. Współgra z "Techniką" i atrybutami psychicznymi takimi jak "Kreatywność" czy "Błyskotliwość".
GRA NA PRZEDPOLU
Atrybut bramkarski. Określa skłonność do przejmowania inicjatywy w swoim polu karnym. Bramkarze z wysoką wartością tego atrybutu potrafią efektywnie ustawiać linię obrony, dobrze wychodzą do dośrodkowań i sytuacji sam na sam.
SZEROKOŚĆ GRY
Wpływa na korzystanie przez naszych zawodników z dostępnej przestrzeni boiska. Możemy więc grać wąsko, normalnie i szeroko.
NASTAWIENIE
Wpływa na dwie rzeczy: jak nasi zawodnicy będą się ustawiali w obronie względem formacji przeciwnika oraz jak nasi zawodnicy będą zagrywali piłkę i przesuwali się po boisku w ataku.
GRA PRZY PRZECIWNIKU
Często nazywana pressingiem. Umożliwia ona nieustanne naciskanie zawodników drużyny przeciwnej i zmuszanie ich do popełnienia błędu, wymaga jednak siły i koncentracji. Rzadka gra przy przeciwniku sprzyja spokojnemu ustawieniu obrony.
ODBIÓR
Można zdefiniować sposób, w jaki nasi zawodnicy będą odbierać piłkę przeciwnikowi. Odbiór delikatny ogranicza liczbę fauli i dzięki temu liczbę kartek. Odbiór agresywny sprzyja zastraszeniu rywali, zmuszeniu ich do błędu i szybkiemu przerwaniu akcji.
TEMPO
Określa, jak szybko będzie toczyć się gra. Istnieje możliwość wyboru wartości od powolnego do szybkiego. Wolniejsze nadaje się do taktyk opierających się na mozolnym konstruowaniu akcji, szybsze do zespołów wytrzymujących trudy nieustannej wymiany piłek.
OBRONA
Trening ten, istotny głównie dla graczy defensywnych, rozwija umiejętności takie jak Odbiór, Gra głową, Krycie, Ustawianie się, Przewidywanie.
ATAK
Oprócz celności podań zawodnicy doskonalą również Kreatywność i Błyskotliwość oraz Wykańczanie akcji, Decyzje i Opanowanie.
TAKTYKA
Doskonali atrybuty takie jak Ustawianie się, Przewidywanie czy Gra bez piłki, pozwala "ograć się" z taktyką przyjętą przez menedżera.
STAŁE FRAGMENTY GRY
Ta najmniej męcząca piłkarzy część treningu doskonali atrybuty Rzuty rożne, Rzuty wolne i Rzuty karne. Zawodnicy ćwiczą te elementy w ataku i obronie.
STRZAŁY
Piłkarze poprawiają umiejętność strzelania z dystansu oraz wykańczania akcji.
DEFENSYWNY POMOCNIK
Pomocnik o zadaniach głównie defensywnych. Jest to niezwykle wszechstronna pozycja - dobry defensywny pomocnik łączy w sobie role libero i rozgrywającego. Ważne atrybuty to m.in. Odbiór, Podania, Krycie, Pracowitość, Współpraca, Determinacja, Siła.
ROZGRYWAJĄCY
Zawodnik o zadaniach głównie ofensywnych, kreujący grę w środku pola, nadający tempo gry swojej drużyny. Jest odpowiedzialny za konstruowanie akcji. Ważne atrybuty to Podania, Kreatywność, Błyskotliwość, Technika, Wytrzymałość.
CATENACCIO
Jest to system kładący nacisk na dobrze zorganizowaną obronę oraz faule taktyczne, skupiający się na chronieniu własnej bramki bardziej niż zdobywaniu goli. Dużą rolę w tej taktyce odgrywa stoper, ustawiony między bramkarzem a linią obrońców.
HOLENDERSKI FUTBOL TOTALNY
System gry z lat 70. Obok "szwajcarskiego rygla" i catenaccio jest to kolejna taktyka wykorzystująca ustawienie 1-3-3-3. Tutaj zawodnicy wymieniali się pozycjami wzdłuż pionowych linii. Styl gry był jednak bardziej finezyjny i płynny.
SZWAJCARSKI RYGIEL
System gry oparty na twardej grze obronnej. Drużyna grała w ustawieniu 1-3-3-3, z cofniętym stoperem. Wąskie pole gry, agresywny odbiór i faule taktyczne. Pochodną od tej filozofii jest włoskie catenaccio.