Atrybut bramkarski. Ustala odległość, na jaką bramkarz może wykopać piłkę oraz wykonanie takiego podania z możliwie jak najdokładniejszą celnością.
WYTRZYMAŁOŚĆ
Determinuje długotrwałą wytrzymałość fizyczną zawodnika. Określa, jak szybko poczuje się on przemęczony. Atrybut ten wchodzi w kontrakcję z "Naturalna sprawność". Gracze o wysokiej wartości tego atrybutu będą dłużej utrzymywać wysoką dyspozycję.
WYRZUTY
Atrybut bramkarski. Ma wpływ na celność, z jaką bramkarz potrafi wyrzuć piłkę ręką. Zasięg wyrzutu określany jest przez atrybut "Siła".
REFLEKS
Atrybut bramkarski. Uwarunkowuje prawdopodobieństwo instynktownej obrony strzału. Wysoka wartość tego atrybutu ustala zdolność do wybronienia trudnego do przewidzenia i skomplikowanego technicznie strzału.
EKSCENTRYCZNOŚĆ
Atrybut bramkarski. Determinuje prawdopodobieństwo ekscentrycznego zachowania. Wysoka wartość tego atrybutu oznacza tendencje do niekonwencjonalnych zachowań, które nie zawsze mogą wyjść na korzyść drużynie.
NASTAWIENIE
Wpływa na dwie rzeczy: jak nasi zawodnicy będą się ustawiali w obronie względem formacji przeciwnika oraz jak nasi zawodnicy będą zagrywali piłkę i przesuwali się po boisku w ataku.
SZEROKOŚĆ GRY
Wpływa na korzystanie przez naszych zawodników z dostępnej przestrzeni boiska. Możemy więc grać wąsko, normalnie i szeroko.
ODBIÓR
Można zdefiniować sposób, w jaki nasi zawodnicy będą odbierać piłkę przeciwnikowi. Odbiór delikatny ogranicza liczbę fauli i dzięki temu liczbę kartek. Odbiór agresywny sprzyja zastraszeniu rywali, zmuszeniu ich do błędu i szybkiemu przerwaniu akcji.
GRA PRZY PRZECIWNIKU
Często nazywana pressingiem. Umożliwia ona nieustanne naciskanie zawodników drużyny przeciwnej i zmuszanie ich do popełnienia błędu, wymaga jednak siły i koncentracji. Rzadka gra przy przeciwniku sprzyja spokojnemu ustawieniu obrony.
SWOBODA TAKTYCZNA
Wpływa na to, jak często nasi zawodnicy będą wymykać się zaplanowanym schematom i instrukcjom taktycznym.
AEROBIK
Trening aerobiczny jest ważny, kiedy zależy nam na doskonaleniu dynamiki piłkarzy. Rozwija umiejętności takie jak Zwinność, Przyspieszenie, Szybkość.
STAŁE FRAGMENTY GRY
Ta najmniej męcząca piłkarzy część treningu doskonali atrybuty Rzuty rożne, Rzuty wolne i Rzuty karne. Zawodnicy ćwiczą te elementy w ataku i obronie.
PANOWANIE NAD PIŁKĄ
Dzięki temu treningowi piłkarze ćwiczą zdolności techniczne i drybling, co wpływa na skuteczność i celność zagrań oraz zwiększa szanse w pojedynkach jeden na jeden.
ATAK
Oprócz celności podań zawodnicy doskonalą również Kreatywność i Błyskotliwość oraz Wykańczanie akcji, Decyzje i Opanowanie.
OBRONA
Trening ten, istotny głównie dla graczy defensywnych, rozwija umiejętności takie jak Odbiór, Gra głową, Krycie, Ustawianie się, Przewidywanie.
CATENACCIO
Jest to system kładący nacisk na dobrze zorganizowaną obronę oraz faule taktyczne, skupiający się na chronieniu własnej bramki bardziej niż zdobywaniu goli. Dużą rolę w tej taktyce odgrywa stoper, ustawiony między bramkarzem a linią obrońców.
HOLENDERSKI FUTBOL TOTALNY
System gry z lat 70. Obok "szwajcarskiego rygla" i catenaccio jest to kolejna taktyka wykorzystująca ustawienie 1-3-3-3. Tutaj zawodnicy wymieniali się pozycjami wzdłuż pionowych linii. Styl gry był jednak bardziej finezyjny i płynny.
STOPER
Z reguły używany w pięcioosobowym bloku defensywnym; gra za plecami dwójki środkowych obrońców i ma za zadanie "czyścić" wszystkie piłki mijające pozostałą czwórkę. Ważne dla niego atrybuty to Siła, Przewidywanie, Agresja, Decyzje i Waleczność.
POMOCNIK DŁUGODYSTANSOWIEC
Dynamiczny, wytrzymały, kompletny pomocnik, nazywany często terminem "box-to-box midfielder". Angażuje się głównie w grę w środku pola, rzadko zapuszcza się w pole karne, jest jednak zdolny do strzałów z dystansu.
SZWAJCARSKI RYGIEL
System gry oparty na twardej grze obronnej. Drużyna grała w ustawieniu 1-3-3-3, z cofniętym stoperem. Wąskie pole gry, agresywny odbiór i faule taktyczne. Pochodną od tej filozofii jest włoskie catenaccio.