Determinuje, jak szybko zawodnik poczuje się zmęczony. Określa również prawdopodobieństwo urazu. Zawodnicy posiadający niską wartość tego atrybutu szybciej się meczą i są bardziej podatni na kontuzje.
PIĄSTKOWANIE
Atrybut bramkarski. Determinuje szanse golkipera na czyste wypiąstkowanie piłki. Bramkarze z wysoką wartością tej umiejętności będą preferowali piąstkowanie piłki nawet wtedy, gdy będą mogli ją złapać.
DŁUGIE WYRZUTY
Determinuje, jak daleko zawodnik może wyrzucić piłkę z autu.
TECHNIKA
Gracze z wysoką wartością tego atrybutu mogą z piłką robić wszystko, co im przyjdzie do głowy. Niezależnie od tego, czy jest to kiwanie, strzał, czy trudne podanie.
ZWINNOŚĆ
Determinuje sprawność względem zmiany kierunku i prędkości ruchu. W zestawieniu z atrybutami "przyspieszenie" i "równowaga", określa potencjał motoryczny piłkarza.
TEMPO
Określa, jak szybko będzie toczyć się gra. Istnieje możliwość wyboru wartości od powolnego do szybkiego. Wolniejsze nadaje się do taktyk opierających się na mozolnym konstruowaniu akcji, szybsze do zespołów wytrzymujących trudy nieustannej wymiany piłek.
ODBIÓR
Można zdefiniować sposób, w jaki nasi zawodnicy będą odbierać piłkę przeciwnikowi. Odbiór delikatny ogranicza liczbę fauli i dzięki temu liczbę kartek. Odbiór agresywny sprzyja zastraszeniu rywali, zmuszeniu ich do błędu i szybkiemu przerwaniu akcji.
SZEROKOŚĆ GRY
Wpływa na korzystanie przez naszych zawodników z dostępnej przestrzeni boiska. Możemy więc grać wąsko, normalnie i szeroko.
SWOBODA TAKTYCZNA
Wpływa na to, jak często nasi zawodnicy będą wymykać się zaplanowanym schematom i instrukcjom taktycznym.
NASTAWIENIE
Wpływa na dwie rzeczy: jak nasi zawodnicy będą się ustawiali w obronie względem formacji przeciwnika oraz jak nasi zawodnicy będą zagrywali piłkę i przesuwali się po boisku w ataku.
PANOWANIE NAD PIŁKĄ
Dzięki temu treningowi piłkarze ćwiczą zdolności techniczne i drybling, co wpływa na skuteczność i celność zagrań oraz zwiększa szanse w pojedynkach jeden na jeden.
STAŁE FRAGMENTY GRY
Ta najmniej męcząca piłkarzy część treningu doskonali atrybuty Rzuty rożne, Rzuty wolne i Rzuty karne. Zawodnicy ćwiczą te elementy w ataku i obronie.
ATAK
Oprócz celności podań zawodnicy doskonalą również Kreatywność i Błyskotliwość oraz Wykańczanie akcji, Decyzje i Opanowanie.
OBRONA
Trening ten, istotny głównie dla graczy defensywnych, rozwija umiejętności takie jak Odbiór, Gra głową, Krycie, Ustawianie się, Przewidywanie.
STRZAŁY
Piłkarze poprawiają umiejętność strzelania z dystansu oraz wykańczania akcji.
SZWAJCARSKI RYGIEL
System gry oparty na twardej grze obronnej. Drużyna grała w ustawieniu 1-3-3-3, z cofniętym stoperem. Wąskie pole gry, agresywny odbiór i faule taktyczne. Pochodną od tej filozofii jest włoskie catenaccio.
DEFENSYWNY POMOCNIK
Pomocnik o zadaniach głównie defensywnych. Jest to niezwykle wszechstronna pozycja - dobry defensywny pomocnik łączy w sobie role libero i rozgrywającego. Ważne atrybuty to m.in. Odbiór, Podania, Krycie, Pracowitość, Współpraca, Determinacja, Siła.
LIBERO
Grający piłką obrońca. Kiedy drużyna się broni, gra na pozycji stopera, za plecami pozostałych obrońców. Jeśli jednak dostanie piłkę, uczestniczy w budowaniu akcji ofensywnych. Ważne atrybuty to m.in.: Technika, Przewidywanie, Błyskotliwość, Szybkość.
STOPER
Z reguły używany w pięcioosobowym bloku defensywnym; gra za plecami dwójki środkowych obrońców i ma za zadanie "czyścić" wszystkie piłki mijające pozostałą czwórkę. Ważne dla niego atrybuty to Siła, Przewidywanie, Agresja, Decyzje i Waleczność.
HOLENDERSKI FUTBOL TOTALNY
System gry z lat 70. Obok "szwajcarskiego rygla" i catenaccio jest to kolejna taktyka wykorzystująca ustawienie 1-3-3-3. Tutaj zawodnicy wymieniali się pozycjami wzdłuż pionowych linii. Styl gry był jednak bardziej finezyjny i płynny.