Atrybut bramkarski. Ustala szanse bramkarza na udane wyjście do piłki. Współgra on z "Szybkością" i "Przyspieszeniem".
NATURALNA SPRAWNOŚĆ
Determinuje, jak szybko zawodnik poczuje się zmęczony. Określa również prawdopodobieństwo urazu. Zawodnicy posiadający niską wartość tego atrybutu szybciej się meczą i są bardziej podatni na kontuzje.
KOMUNIKACJA
Atrybut bramkarski. Determinuje skuteczność komunikacji na linii bramkarz-obrońcy. Pozwala to umiejętnie dowodzić linią defensywną, co znacznie zwiększa potencjał obronny drużyny.
DOŚRODKOWANIA
Określa biegłość w wykonywaniu dośrodkowań w pole karne. Atrybut szczególnie ważny dla zawodników grających na skrzydłach.
RÓWNOWAGA
Determinuje, jak sprawnie zawodnik potrafi utrzymywać równowagę. Atrybut ten wpływa szczególnie na sprawność wykonywania zwrotów, kiwnięć i zachowanie po wyskoku do piłki.
ODBIÓR
Można zdefiniować sposób, w jaki nasi zawodnicy będą odbierać piłkę przeciwnikowi. Odbiór delikatny ogranicza liczbę fauli i dzięki temu liczbę kartek. Odbiór agresywny sprzyja zastraszeniu rywali, zmuszeniu ich do błędu i szybkiemu przerwaniu akcji.
GRA PRZY PRZECIWNIKU
Często nazywana pressingiem. Umożliwia ona nieustanne naciskanie zawodników drużyny przeciwnej i zmuszanie ich do popełnienia błędu, wymaga jednak siły i koncentracji. Rzadka gra przy przeciwniku sprzyja spokojnemu ustawieniu obrony.
GRA NA CZAS
Pozwala zdefiniować, jak często gracze mają zwlekać z rozgrywaniem akcji. W przypadku ustawienia na "Często" piłkarze będą starać się możliwie najbardziej opóźniać grę, wartość "Rzadko" jest ważna, kiedy liczy się dla nas każda sekunda
SWOBODA TAKTYCZNA
Wpływa na to, jak często nasi zawodnicy będą wymykać się zaplanowanym schematom i instrukcjom taktycznym.
SZEROKOŚĆ GRY
Wpływa na korzystanie przez naszych zawodników z dostępnej przestrzeni boiska. Możemy więc grać wąsko, normalnie i szeroko.
STRZAŁY
Piłkarze poprawiają umiejętność strzelania z dystansu oraz wykańczania akcji.
PANOWANIE NAD PIŁKĄ
Dzięki temu treningowi piłkarze ćwiczą zdolności techniczne i drybling, co wpływa na skuteczność i celność zagrań oraz zwiększa szanse w pojedynkach jeden na jeden.
STAŁE FRAGMENTY GRY
Ta najmniej męcząca piłkarzy część treningu doskonali atrybuty Rzuty rożne, Rzuty wolne i Rzuty karne. Zawodnicy ćwiczą te elementy w ataku i obronie.
ATAK
Oprócz celności podań zawodnicy doskonalą również Kreatywność i Błyskotliwość oraz Wykańczanie akcji, Decyzje i Opanowanie.
AEROBIK
Trening aerobiczny jest ważny, kiedy zależy nam na doskonaleniu dynamiki piłkarzy. Rozwija umiejętności takie jak Zwinność, Przyspieszenie, Szybkość.
SZWAJCARSKI RYGIEL
System gry oparty na twardej grze obronnej. Drużyna grała w ustawieniu 1-3-3-3, z cofniętym stoperem. Wąskie pole gry, agresywny odbiór i faule taktyczne. Pochodną od tej filozofii jest włoskie catenaccio.
DEFENSYWNY POMOCNIK
Pomocnik o zadaniach głównie defensywnych. Jest to niezwykle wszechstronna pozycja - dobry defensywny pomocnik łączy w sobie role libero i rozgrywającego. Ważne atrybuty to m.in. Odbiór, Podania, Krycie, Pracowitość, Współpraca, Determinacja, Siła.
ODGRYWAJĄCY
Najczęściej napastnik, imponujący warunkami fizycznymi. Ma stwarzać sytuacje kolegom z zespołu poprzez odgrywanie piłki głową bądź zagrania do lepiej ustawionych zawodników.
HOLENDERSKI FUTBOL TOTALNY
System gry z lat 70. Obok "szwajcarskiego rygla" i catenaccio jest to kolejna taktyka wykorzystująca ustawienie 1-3-3-3. Tutaj zawodnicy wymieniali się pozycjami wzdłuż pionowych linii. Styl gry był jednak bardziej finezyjny i płynny.
LIBERO
Grający piłką obrońca. Kiedy drużyna się broni, gra na pozycji stopera, za plecami pozostałych obrońców. Jeśli jednak dostanie piłkę, uczestniczy w budowaniu akcji ofensywnych. Ważne atrybuty to m.in.: Technika, Przewidywanie, Błyskotliwość, Szybkość.