Nie mam pojęcia, jak zacząć ten opis. Dookoła gnojki myślą, że Nowy Rok to świetna okazja żeby od 9 do 23 strzelać fajerwerkami. W telewizji nie ma Adama Małysza, a Kamil Stoch zapomniał jak się porządnie skacze na nartach. Mój pies myśli że każdy wystrzał to operacja Pustynna Burza i lata jakby był w ogromnej traumie. Do tego wszyscy piszą o Trójkowym Topie Wszechczasów albo o tym, ile wypili i jak się bawili. Oh, what a time to be alive. Bono śpiewał, że każdy jest cicho w Nowy Rok, ale cholera, to już dawno nieprawda. I tak patrząc na atrybuty myślę, że przydałby mi się ktoś taki jak Pau Lopez. 20-letni bramkarz Espanyolu stawia pierwsze kroki w poważnej piłce nożnej, lecz gdyby przypadkiem mu nie wypaliło, zdecydowanie powinien przyjechać do Polski i walczyć ze wszystkimi pięknymi patologiami tego kraju. Ciężko jednak zakładać, że Lopezowi nie wypali. Prawdopodobnie nie widzieliśmy tak zdeterminowanego piłkarza od czasów Roya Keane'a. Jest niezwykle pracowity i znakomicie współpracuje z partnerami w obronie. Dobrze spisuje się niemal we wszystkich aspektach bramkarskiego rzemiosła. Wykopy, chwytanie, pojedynki 1 na 1 to jego atuty. Do tego przyzwoicie wyrzuca piłkę i gra na przedpolu. Mógłby poprawić komunikację i przegląd sytuacji oraz wyjścia do piłki. Nie ma się jednak co martwić, ponieważ jego potencjał daje mu miejsce na rozwój. Wystarczy już zaledwie 7,25 miliona € żeby Pau odszedł z Espanyolu i zjawił się w waszym klubie. Może być pierwszym bramkarzem w okresie budowy klubu ze średniaka do potęgi (czyt. wasze Evertony i West Hamy), a potem rezerwowym, którego można z czystym sumieniem wpuścić do bramki. A teraz przepraszam, ale idę zamordować kilku petardziarzy ich własną bronią.