Nikt nie powiedział, że talent musi być młody. W związku z tym, że kilka dni temu na stronie pojawił się artykuł Ceyvola pt. "Fakty i mity o trzydziestolatkach", postanowiłem podzielić się swoim "trzydziestolatkiem" z szerszym gronem eFeManiaków. Kim jest owy piłkarski (nie-)emeryt? Rabii Lafoui stanowi doskonałe wzmocnienie dla słabszych klubów, które potrzebują dobrze radzącego sobie w ofensywie i - co najważniejsze - doświadczonego zawodnika. Jest bardzo skuteczny, zwinny i dobrze drybluje. Co ciekawe, jest bardzo szybki, dzięki czemu stanowi postrach obrońców, którzy nie spodziewają się po nim ucieczek podobnych do tych, które wykonywał struś biegnąc przed kojotem... Pomimo tego, że jego kariera zmierza już ku końcowi, warto go ściągnąć na dwa-trzy sezony - może stanowić nić Ariadny dla średniej klasy zespołu, zwłaszcza, kiedy w kasie klubowej się nie przelewa. Facet ma niesamowitego nosa do wychodzenia na pozycję - wie gdzie się znaleźć, jest lisem pola karnego. Jego atutem jest dodatkowa możliwość gry na prawej pomocy, chociaż z doświadczenia wiem, że wystawianie go w innej linii niż ta najbardziej wysunięta nie do końca się sprawdza. Pomimo większości losowych atrybutów, zawsze gra bardzo podobnie, co kilkakrotnie zostało przeze mnie sprawdzone. Rabii przechodzi do polskich klubów, jeśli te zagwarantują mu kontrakt o wysokości 1500 €... Po zakończeniu kariery chętnie zasila grono klubowych szkoleniowców. Lubi stejki.