Jak sobie przypomnę te wszystkie wiślackie talenty, które w poprzednich FM-ach niszczyły system, to mnie zwyczajnie krew zalewa. Reprezentanci Polski typu Maciej Mysiak i Sebastian Fechner to już jednak przeszłość - teraz naszą nadzieją są zawodnicy pokroju Michała Czekaja. Może jemu powiedzie się lepiej, zwłaszcza, że nikt nie pompuje balonu oczekiwań w stosunku do niego, tak jak miało to miejsce w przypadku pierwszej dwójki. Oby, bo z obsadzeniem pozycji skrajnych obrońców mamy zdecydowany problem. Młody krakowianin urodził się 13 lutego 1992 roku i jak na swój wiek jest imponująco zbudowany. 193 centymetry i 83 kilogramy do kompletu mogą przekonać do odwrotu niejednego odważnego skrzydłowego, szczególnie mając na uwagę fakt, że Michał lubi trzeszczące kości. Wygląda na to, że pod Wawelem wychowywuje by się nam się nowy Wasilewski - miejmy nadzieję, że jego kontuzje będą omijały szerokim łukiem. Ciężko ocenić, czy jest to nadzieja płonna, bowiem Czekaj jest sprawny, ale niezbyt silny, a do tego szybkość nie idzie u niego w parze z wytrzymałością. Większym zmartwieniem jego potencjalnego nabywcy jest jednak fakt, iż zawodnik ten kuleje pod względem technicznym. Posiada jednak potencjał, który pozwala mu w dużej mierze te braki nadrobić i stanowić o sile Waszego bloku defensywnego. Serdecznie zachęcam do jego zakupu, ponieważ cena wcale nie jest zbyt wygórowana - około milion uero i macie młodego, perspektywicznego gracza pod swoim gmachem. A potem już tylko drżyjcie kruche kostki i piszczele!