Uwaga! Kariera w ramach Rozgrywki Mistrzów!
W Football Managerze 2015 mam za sobą już trzy kariery - mniej lub bardziej udane przygody z Eibarem i FC Barceloną, a także zakończoną sukcesem rozgrywkę "Achieve the impossible", gdzie zahaczyłem trzynaście klubów. Pierwsza była tradycyjna - normalna praca cały czas w jednym klubie, dwie kolejne to już jednak odstępstwo od tego typu gier i coś nowego - najpierw prowadzenie klubu z samymi wychowankami, następnie wędrówka po kontynentach i wygrywanie tam Ligi Mistrzów. Każda z tych karier ma w sobie jeden wątek wspólny, mianowicie grę w Hiszpanii. Po prostu bardzo lubię tam grać...
Tak właśnie znów trafiłem na Półwysep Iberyjski, do stolicy i głównego miasta Andaluzji Sevilli. Samo miasto jest o tyle ciekawe, że cały czas się rozwija, rośnie w siłę i obecnie z populacją ponad 704 tysięcy zajmuję czwarte miejsce pod względem zaludnienia w całej Hiszpanii.
Dlaczego o tym wspominam? A no jakoś zgrało mi się z naszymi przedsezonowymi oczekiwaniami. To znaczy zarząd oczekuje awansu do europejskich pucharów, ja jednak celuję co najmniej w czwarte miejsce - Ligę Mistrzów. FC Sevilla, zapraszam!
Na początek kwestie formalne. Jako doświadczenie piłkarskie wybrałem opcję odzwierciedlającą mój realny status - amator. Z kolei licencja została "zasugerowana odpowiednio dla klubu", stąd Kontynentalna licencja Pro.
Najtrudniejsze było dobranie atrybutów. Jako osoba w miarę doświadczona w tej wersji gry (3 kariery, 37 sezonów) zauważyłem, że znacznie szybciej rozwijają się atrybuty praktyczne (tym bardziej w lepszych klubach) a zdecydowanie wolnej, lub pojedynczo nawet w ogóle, taktyczne. Stąd taki, a nie inny wybór - większy nacisk położony na taktykę, przede wszsystkim determinację, poziom dyscypliny, kierowanie zespołem i motywowanie. Wiedza o piłkarzach i juniorach raczej rozwija się szybko, zdolność do adaptacji chyba w ogóle, jednak mi prowadząc jeden klub, potrzebna nie będzie. Pozostałe do rozdzielenia punkty w praktyku przeznaczyłem na mentalność i pracę z juniorami, jako że jest to dość ważny aspekt, a także na jeden wyspecjalizowany trening - taktykę. Do tego dochodzi ofensywa i defensywa, która w treningu taktycznym odgrywa niebagatelną rolę. Technika dostała ode mnie kilka punktów impulsu, z biegiem czasu powinna się rozwijać, z kolei bramkarze i kondycja, opcje mało ważne w mojej specjalizacji, pozostały na "jedynce".
Dlaczego Sevilla? Ważną rolę odegrał zdecydowanie wybór ostatniego klubu w "Achieve the impossible". Właśnie Sevilli, gdzie rozegrałem jednak tylko jedenaście ostatnich kolejek rozgrywek 2038/2039. Tak naprawdę to było główną przyczyną mojej decyzji - po rozegraniu dużej części pierwszego sezonu na pewno mogę uznać, że był to wybór trafny! Andaluzyjczykami gra mi się znakomicie, no i po raz kolejny potwierdził się fakt, gdzie w FM-ie gra mi się najlepiej. Na razie oczywiście najlepiej, bo w Anglii czy Włoszech przecież nigdy nie prowadziłem "poważnej kariery".
Miejscem rozgrywania przez nas spotkań, mam nadzieję naszą twierdzą, będzie Estadio Ramon Sanchez-Pizjuan, mogący pomieścić 45 500 osób. Liczę, że kiedyś na tym zasłużonym obiekcie, otwartym w 1958 roku, będziemy mogli cieszyć się z mistrzostwa kraju.
Musicie wiedzieć, że drużyna przed moim przyjściem przeszła kompletną przebudowę... Z drużyny, która po sezonie 2012/2013 była synonimem niespełnionych oczekiwań (zaledwie dziewiąte miejsce w lidze), w ekipę triumfatorów Ligi Europy. Wielkie sprzedaże i wyrzucenie zbędnego balastu pozwoliły Palanganas znaleźć się w gronie czterech najzdrowszych finansowo klubów La Liga (dług na początku rozgrywki to bodajże 13 mln, co przy sytuacji w Hiszpanii jest jak nic). Niespodziewnie udany poprzedni sezon 2013/2014 (5 miejsce i wspomniana Liga Europy) zachwiał posadami wdrożonego przez władze, zdrowego projektu. Sukces pociągnął za sobą straty w ludziach, bolała przede wszystkim utrata lidera - Ivana Rakiticia. Odeszli również m.in. Moreno czy Fazio. Luki załatane zostały jednak wzorowo przez genialnego dyrektora sportowego Monchiego, który co ciekawe w moim sztabie się nie uchował...
W ogóle klub po moim przybyciu przeszedł kompletną renowację - zmienił się sztab szkoleniowy, jak i pojawiło się wiele nowych nazwisk w podstawowej jedenastce (transfery w pierwszym okienku miałem zablokowane, chodzi mi bardziej o "awans" teoretycznie rezerwowych".
Dla przykładu - w realnym sezonie 2014/2015 jedenastka Sevilli wyglądała mniej więcej tak:
Beto - Coke, Carrico, Parejo, Navarro - Krychowiak, M'bia, Vidal, Suarez, Vitolo - Bacca.
Tymczasem w moim podstawowym ustawieniu zostało... sześciu piłkarzy! A przecież nie dokonywałem żadnych transferów.
Naszą siłą na pewno będzie kolektyw. Nie mamy gwiazdy wyrastającej ponad wszystkich. Jest za to grupa solidnych piłkarzy jak bramkarz Beto, napastnik Bacca czy fantastyczna para defensywnych pomocników - Krychowiak i M'bia... pierwsza czwórka na pewno jest w zasięgu!
Na koniec wyjaśnienie przydomku i tego, skąd się on wziął:
Palanganas (palanga – miednica) – ten przydomek Sevilla zawdzięcza kibicom Betisu. Na początku swojego istnienia Sevilla była klubem dla wyższej klasy, więc gdy do zespołu trafił zawodnik z klasy robotniczej, między właścicielami doszło do kłótni. Ci, którzy uważali, że każdy ma prawo grać w Sevilli, odeszli i założyli Betis. Na pożegnanie zostawili miednicę z napisem: „Zostawiamy wam na pożegnanie tę miednicę, żebyście do końca życia mogli do niej wylewać swoje łzy związane nie z waszymi porażkami, ale z naszymi sukcesami, ponieważ od teraz będziecie zależni od nich bardziej niż od waszej własnej rzeczywistości.”.
Z Betisem jednak z oczywistych przyczyn w tym sezonie nie zagramy, gdyż odnoszą oni aktualnie sukcesy w drugiej lidze...
Hiszpania, 2014/2015
Kocioł jadu
Słaby blog na poziomie, najgorszy blog na świecie
W FM 2018 piłkarze będą mogli ujawniać że są homoseksualistami
Od Zera Do Bohatera
Facebook
Twitter
YouTube
Twitch.tv
RSS
Komentarze (0)
Możliwość komentowania tylko dla zarejestrowanych użytkowników.
Nie masz konta? Zarejestruj się.
Drogi Rewolucjonisto, prosimy o przestrzeganie regulaminu i zapoznanie się z FAQ