Niestety, bezbarwny remis z Garbarnią w niejako typowym dla naszej taktyki i potencjału meczu- przewaga przeciwnika w posiadaniu piłki, podaniach (kopnięciach w stronę partnera), strzałach, ale jedyną sytuację 100% w tym meczu stworzyliśmy my.























Przyjechali do nas pseudo-ekstraklasowi piłkarze z Kielc, tym razem bez Kapo i Trytki w ataku. Mecz równie bezbarwny co poprzedni, z tą różnicą, że wykorzystaliśmy karnego, a potem spokojnie kontrolowaliśmy mecz w 11 na 10. Unia Tarnów wygrała dwa ostatnie mecze i dość pewnie zmierza po szansę w barażu. Mamy 7 punktów straty, 2 za nami KSZO.

Wolania postanowiła wesprzeć bieszczadzkich drwali i urwała 2 punkty liderowi na jego boisku i nie ma teraz dla nas przebacz- jeśli chcemy atakować mistrzostwo, musimy ograć ostatnią w naszej lidze Wisłę II, która tym razem wystawiła Gargułę i Guerriera.

Ufffff, moi kopacze naprawdę potrafią narobić sobie problemów. Tomasz Bomba, defensywny pomocnik, od miesiąca narzekał na brak występów i twierdził, że w każdym klubie Premiership byłby gwiazdą. No to wreszcie dostał możliwość pokazania się pod nieobecność zawieszonego za kartki Orzechowskiego, i wyleciał z boiska. A zarzekał się, że wykorzysta szansę...























Naprawdę momentami nie mogę uwierzyć w to że mamy taką świetną passę, tym bardziej, że błędy popełniane przez moich zawodników na boisku wołają o pomstę do nieba. Nie będę jednak narzekał na to, że od października inni popełniają ich nie mniej, a dzięki zwycięstwu w Małogoszczy i porażce Unii Tarnów w Nowej Hucie zbliżyliśmy się do nich już na 2 punkty. Zła wiadmość jest taka, że mamy gorszy bilans meczów bezpośrednich, więc musimy w ostatnich meczach zdobyć o 3 więcej od lidera. Dobra natomiast, że mamy na to jeszcze 4 kolejki. Do rywalizacji może się jeszcze ewentualnie włączyć KSZO Ostrowiec Świętokrzyski, który ma 4 punkty straty do lidera.

W trakcie meczu z Wierną zmieniłem taktykę na wąskie 4-1-3-2, które trenowaliśmy od zimy, kiedy to w sparingach nie sprawdziło sie 4-3-3. Ta formacja pociąga za sobą zdecydowanie inną strategię, opartą na krótszych podaniach, ofensywnych bocznych obrońcach i przewadze w środku pola.













































W 31 kolejce Unia Tarnów odniosła zwycięstwo i stało się jasne, że jeżeli chcemy mieć baraż, to nasza passa musi potrwać do końca sezonu. Podejmowaliśmy 5 zespół ligi- Beskid Andrychów- pełni wiary, ale też na pewno pod presją, która zaczęła nam towarzyszyć dopiero gdy zwietrzyliśmy (my i dziennik "Poranna Orka Muszyna") szansę. Postanowiłem zagrać od początku powyższą taktyką, gdyż według mnie jeśli jest ona dobrze realizowana, to wynik stanowi mniejszą loterię niż w przypadku drugiej (lagi).

Bardzo pewna wygrana, lepsza, efektywniejsza gra, nieźle funkcjonujący środek pola i dobrze radzący sobie boczni obrońcy. Chciałbym zwrócić uwagę na fakt, że jedyny celny strzał i jednocześnie honorowy gol przyjezdnych to typowy (fmowy) centrostrzał.























Niestety straciliśmy naszego młodego snajpera Dawida Polańskiego na 2-3 miesiące- prawdopodobnie może pożegnać się z koroną króla strzelców, a co istotniejsze, nie pomoże nam w dostaniu się do barażu ani w jego ewentualnym rozegraniu. Jeśli chodzi o dobre informacje, to Unia Tarnów ma do końca sezonu teoretycznie trudniejszy kalnedarz od nas. Granat niestety ograła, nam zostają 3 mecze typu "must-win", a Tarnowianie muszą przegrać jeden z dwóch.


Mariusz Mężyk chyba poważnie potraktował konieczność wzięcia odpowiedzialności za zdobywanie i wypracowywanie bramek na swoje barki- oby wystarczyło. Niestety, nie zależymy tylko od siebie, ale musimy liczyć na wpadkę Unii. Na razie ograliśmy 16 Poroiec Poronin 2-0 (Mężyk gol i asysta), zaraz jedziemy na sabat czarownic (Łysica). Do Tarnowa w tym samym czasie przyjeżdżają rezerwy Korony.

My swoje zrobiliśmy, wymęczyliśmy 1-0, ale to samo uczynił lider, i sytuacja przed ostatnią kolejką jest klarowna: my musimy wygrać u siebie z Sołą Oświęcim, a Unia przegrać na wyjeździe z Garbarnią Kraków, z którą zremisowała na jesieni. Oby, oby.

Do przerwy w Krakowie utrzymywał się remis 0-0, który bez względu na wynik meczu w Muszynie dawał awans Unii Tarnów. Jednak 3 minuty po przerwie wstrząsnęły gośćmi.























Musieliśmy więc "tylko" przedłużyć naszą serię bez porażki i serię zwycięstw. Czy skorzystaliśmy z porażki Unii w spotkaniu u siebie z Sołą Oświęcim? Powiem tak: to jest NIE-SA-MO-WI-TE!

































 
Ale do pełnego sukcesu mamy jeszcze jeden- jakże ważny- krok. W losowaniu barażu o awans do II Ligi chciałbym uniknąć przede wszystkim rezerw Legii, bo kto wie kogo mogą ściągnąć z pierwszej drużyny na tak istotny mecz, oraz Odry Opole, bo ugrała ponad 70 punktów w swojej lidze i wygrałą ją w cuglach.
Cóż... dobra informacja jest taka, że zagramy w roli gospodarza oraz blisko nas- w Krakowie. A niedobra...
























Opis meczu barażowego oraz jakieś podsumowanie sezonu machnę w kolejnym odcinku. Mam nadzieję, że skoro udało się dojść aż tak daleko (chociaż początek sezonu nic takiego nie zapowiadał), to postawimy kropkę nad i. Na koniec jeszcze ciekawostka (graczem meczu Szczęsny?! Co tam się działo?!):
























#toniereklamatoprzywiazanie