Październik, początki zmiennej i paskudnej pogody.

Kolejne mecze ligowe, kolejne mecze Pucharu Polski, kolejne mecze Ligi Mistrzów.

Ciężki czas dla Lecha, w końcu rozgrywać mecze co 3-4 dni nie jest prosto pomimo dobrego przygotowania kondycyjnego.

Pierwszy mecz z Kielcach.

Korona jest ciężkim rywalem, każdy może się potknąć na jej terenie, na którym jest bardzo silna.

4 października Lech miał się o tym przekonać.

I przekonał. Po bardzo ciężkim, wyrównanym i bogatym w bramki.

Zaczęło się gładko, 17 minuta i trafienie zalicza Wichniarek, na co odpowiada Korona trafieniem Tataja. W pierwszej części meczu kibice obejrzeli jeszcze 2 bramki, pierwsza z nich autorstwa Kiełba w 30 oraz trafienie Krivetsa w minucie 40.

Do przerwy Lech prowadził 1:3.

Lecz los miał przynieść parę niespodzianek.

W 60 minucie trafia do siatki Korony napastnik Lecha czyli Wichniarek.

Następnie totalny upadek obrony Kolejorza. W przeciągu 4 minut, w 69 oraz 73 do siatki KKSu trafia Tataj i mamy już 3:4 i zrobiło się nerwowo bo Lech miał szansę nie wywieźć 3 punktów z Kielc. Na szczęście pomógł Marcelinho i mecz zakończył się wynikiem 3:5.

Dużo bramek strzelonych, niestety 3 utracone każą zadać pytanie o formę defensywy Lecha.

Następnym rywalem Lecha w kolejce do mistrzowskiego tronu był Śląsk Wrocław.

Kolejny mecz na wyjeździe zagrany dopiero 17 października.

Mecz bez historii, Śląsk nie istniał na boisku.

Trafienie Kiełba w 25 minucie, cios od Wichniarka w 27 oraz totalna destrukcja czyli trafienie Kiełba w 36 minucie. Jak wynika z prostej matematyki mecz zakończył się eleganckim 0:3

Trzecim spotkaniem rozegranym w październiku miał być mecz wyjazdowy (cóż za urocza seria) ze Spartakiem Moskwa.

Mecz doskonale rozpoczął Kolejarz, gdyż już w 1 minucie po strzale Wichniarka goście zaliczyli trafienie. Niestety radość zepsuła nieco kontuzja 7 minut później strzelca bramki.

Cały mecz toczył się na wzajemnie rozbijanych atakach, niekiedy brutalnych jak faul Suchego w 39 minucie, za co zawodnik otrzymał czerwoną kartkę, lecz już w drugiej połowie po doskonałej akcji w polu karnym sfaulowany został gracz Lecha, za co sędzia podyktował w 80 minucie rzut karny. Niestety Chrapek paskudnie chybił, nie wykorzystując swojej szansy.

Szansę wykorzystał natomiast Welliton zdobywając wyrównującą bramkę 5 minut później.

1:1 w starciu z mocnym rywalem na jego terenie wydaje się bardzo satysfakcjonującym wynikiem.

Do następnego meczu KKS miał całe 5 dni. 5 cudownych dni z których cały 1 dzień manager przeznaczył na całkowity, niezakłócany niczym odpoczynek.

Niestety jak wszystko, odpoczynek się kończy i trzeba wrócić do pracy.

25 października na Dialog Arena w Lubinie tutejsze Zagłębie podejmowało Lecha Poznań.

Gospodarz grał bardzo w kratkę, potrafiąc urwać punkty mocnemu rywalowi, lecz przegrać ze znacznie niżej notowanym przeciwnikiem.

Niestety w dzisiejszym meczu Kolejorz nie pozostawił złudzeń Zagłębiu.

Wynik meczu otworzył w 11 minucie Chrapek, który do bramki rywala trafił również minutę później oraz zaliczył oficjalnie klasycznego hat-tricka trafiając w 40 minucie do bramki klubu z Lubina. Dzieła destrukcji dokończył Marcelinho bramką w 51 minucie.

Wynik 0:4 pokazało że Lech był o klasę lepszym zespołem dzisiejszego dnia.

Do kolejnego meczu trzeba było przystępować z marszu, gdyż rozgrywany był 3 dni później, na stadionie przy ulicy Słonecznej w Białymstoku, gdzie tamtejsza Jagiellonia po raz kolejny walczyła z klubem z Poznania. Lech chciał się odegrać za porażkę w meczu o Superpuchar Polski a widać to było od samego początku meczu.

O ironio wynik spotkania otworzył piłkarz Jagiellonii już w 8 minucie Grzyb zaliczył trafienie dla swojej drużyny. Niespełna 5 minut później Marcelinho wyrównał pięknym strzałem.

W pierwszej połowie meczu kibice obejrzeli jeszcze jedno trafienie. Autorem bramki z 42 minuty był piłkarz Lecha Tshibamba. Połowa zakończyła się wynikiem 1:2.

W 48 minucie za sprawą Frankowskiego gospodarze doprowadzili do remisu.

Na ich nieszczęście tylko na 6 minut, gdyż tyle czasu potrzebował Marcelinho by zdobyć swoją drugą bramkę w meczu. Dzieła zniszczenia dokonał w 81 minucie Wilk dynamicznym strzałem z rogu pola karnego. Wynik 2:4 był zemstą idealną za mecz o Superpuchar.

Ostatnim spotkaniem października, rozegranym 31 dnia miesiąca był mecz z Polonią Bytom o dziwo na stadionie przy ulicy Bułgarskiej, czyli pierwszy i ostatni mecz Lecha na własnym boisku w tym miesiącu.

Mecz powinien należeć do łatwych i przyjemnych jak to się mawia, lecz jak nie od dziś wiadomo, zespoły niżej notowane lubią sprawiać niespodzianki.

Mecz zaczął się dobrze dla Kolejorza. Już w 3 minucie Chrapek pewnym strzałem pokonał bramkarza gości. I było to jedyne trafienie tej części gry.

W drugiej połowie mecz był zdecydowanie ciekawszy. W 59 minucie Marcelinho trafił do siatki, następnie kwadrans później tej samej sztuki dokonał Peszko.

I wtedy się zaczęła sypać gra obronna Lecha.

W 82 minucie bramkę z solowej akcji zdobył Podstawek, co powtórzył w 90 minucie i do ostatnich sekund meczu gospodarze nie mogli być pewni wywiezienia 3 punktów z własnego boiska.

Lecz do końca meczu wynik się nie zmienił 3:2 można uznać za bardzo miłe pożegnanie października na piłkarskich boiskach.

Lech rozegrał w tym miesiącu 6 spotkań z czego 1 w ramach Ligi Mistrzów, w którym to strzelił 1 bramkę, 1 również tracąc.

W Ekstraklasie Lech rozegrał 5 spotkań strzelając 21 bramek i tracąc ich aż 8.

Daje to w sumie 22 trafienia oraz 9 utraconych bramek w 6 spotkaniach w październiku.

Statystyki indywidualne klubowe były bardzo miłe dla oka.

Najlepszym strzelcem był Wichniarek z 16 bramkami na koncie.

Najlepszym asystentem był Stilic z 13 asystami.

Najwięcej kartek obejrzał Gancarczyk z liczbą 5 na koncie.

Tabela ligowa wygląda natomiast w ten sposób:

Najlepszą obronę posiada Wisła Kraków, która w 9 meczach straciła jedynie 1 bramkę.

Najwięcej strzelonych bramek posiada natomiast Lech Poznań z liczbą 34 na swoim koncie w 10 meczach.

Nagrody indywidualne dla najlepszego zawodnika miesiąca otrzymali tylko i wyłącznie piłkarze Lecha.

Na 1 miejscu znalazł się Kiełb, na drugim Wichniarek, natomiast na najniższym stopniu podium stanął Chrapek.

Nagrodę dla najlepszego managera zdobył w tym miesiącu Sławomir Stryczek, wyprzedając managera Legii Warszawa czyli Skorżę oraz Lechii Gdańsk czyli Kafarskiego.

Natomiast na 3 miejscu statystyki najpiękniejszych bramek miesiąca znalazł się piłkarz Kolejarza czyli Kiełb czego mu serdecznie gratulujemy.