Zawsze sądziłem, że Bates to kawał cepa, debila i nieroba. Oczywiście odnosząc się tu stricte do Football Managera 2012, gdzie dzielił i rządził w Leeds United. Prywatnie darzę go sympatią, taki starszy, siwy pan. Bądź co bądź jakoś wyprowadził Pawie na prostą, będąc decydentem o twardej ręcę, z pięścią, która trzymając gotówkę bardzo rzadko da się rozewrzeć w dłoń. Jednak Lorimer go przebił. Co robi ta cholerna, pieprzona, zasrana gwiazda Leeds United? Najlepiej niech mu dadzą status legendy!

Wymyśla sobie, w tym swoim durnym łbie, że przejmie Leeds United. Super, fajnie. Myślę... przecież to wspaniała wiadomość. To tak jakby Manchester United stał się własnością Sir Bobby'ego Charltona. Ale czy on też wziąłby kredyt, widząc spadający w miesiąc o 4 miliony euro debet, w wysokości 11 mln euro? Pal licho ten kredyt, wziąłbym go sobie  w koszty. Ale na cholerę takiej maszynce do robienia kasy, jak ten klub taki okres spłaty? 25 lat! Co miesiąc 50 tysięcy, jejku, tyle, to ja wydaje tygodniowo na pracę jednego scouta. 

Ojj ciężki mnie czeka los z tym panem. Ale spokojnie, nie przejmuję się tym. Jeszcze przed jego przyjściem zaklepałem kontrakt do 2016 roku. Maksymalnie zamierzam tu pracować do 2020. A potem? Madryt. Kocham Real, nie odmówię mu. Ale najpierw muszę go niszczyć w Europie, gdzie Leeds zdominuje wszystko co się da. 

Wiem, że by tego dokonać muszę teraz coś zmienić. Owszem, w pierwszym sezonie wygrałem drugą ligę, dołożyłem Carling CUP, w kolejnym 6. miejsce w Premier League i FA CUP. Znów ta cholerna Liga Europy czy tam Europejska. Jeden pies. Tym składem więcej nie wycisnę. Przegiąłem. Średnia wieku w zespole wynosi 20 lat. Jak od czasu do czasu prawią zawodnicy w FM-ie: Czas na zmiany!

Ale jak, jak mam im to zrobić? Królowi strzelców drugiej ligi z poprzedniego sezonu? Etien Velikonja. Wspaniały napastnik, kompletny, Torres mógłby się od niego uczyć dryblingu, a waleczności Rooney. White, wychowanek, symbol nowej jakości, błyskawica! Lonergan? Wybronił nam od pioruna spotkań. W tym i w tamtym sezonie też. Lees? Dobry, szybki defensor. Adam Smith, przecież na przyspieszenie 15! A Woodgate? Przecież marzyłem o nim! Podatny na kontuzje, jak cholera. Wygryzł go gość sprowadzony za 350 tys. - Tiago Ilori. A co ze Snodgrassem? Grubo ponad 25 asyst w porpzednim roku, a w tym ponad 10! Kapitan, świetny skrzydłowy, poprawił wykańczanie. Do tego dokładam Gueye, kupionego z Evertonu. Tak, cholernie mi szkoda. Ale tak jak to bywa w filmach. Kiedy młody, pryszczaty student mówi byłem dziwce, granej przez Muchę, że by się rozwijać musi odejść, bo wydoroślał. Stał się dorosły. W mgnieniu oka.

Tak jak dziś mówię: Etien, Aiden, Andy, Tommy, Adam, Robert, Magaye - wypierdalać! Brutalne? Owszem. Nawet bardzo. Jeśli jednak teraz trenersko nie dorosnę i nie podejmę trudnje decyzji, to za kilka miesięcy, może lat, nie zatrudni mnie nawet Getafe. Zlecę z tej ligi i dotknę dna. Popadnę w alkoholizm. Skończę w rynsztoku. No, może zostawię sobie Snodgrassa, w końcu jest jeszcze kapitanem. A i umiejętnościami nie odstaje, a nawet się wyróżnia. 

Teraz nastaje era nowych gwiazd kibiców z Elland Road: Hazard, Cech, Chamberlain, może Lennon? Pewnie jeszcze Schennikov i kilku innych defensorów. Life is brutal...