Przez głowę przechodziła mi masa myśli. Jak ustawić swój zespół? 1) Grać, tak jak ja to widzę? "Według własnych widzimisię"? 2) Czy grać na tyle, na ile pozwalają zawodnicy? Praktycznie przy swojej każdej karierze postawiłbym plusa przy opcji nr. 2. Tym razem postanowiłem jednak zaryzykować i obydwie możliwości połączyć w jedną, tak by wszystko grało jak w zegarku. By gra zawodników spełniała moje oczekiwania i by zbyt mocno nie musieli męczyć się w z moim poglądądami na nią.
 
Taktyka wyjściowa - Kontrola (1)/Ofensywa (2) | Taktyka zastępcza - Kontratak (3) |
Zdecydowałem się zatem na ustawienie z trzema środkowymi obrońcami głównie z tego powodu, że w drużynie jest wielu graczy spełniających moje oczekiwania właśnie na tej pozycji. Przy okazji nie zbraknie zmienników gdy jeden bądź nawet dwóch piłkarzy wyleciałoby ze składu z powodu niezbyt dobrej dyspozycji, zawieszenia czy kontuzji.
Stanąłem jednak przed dylematem przy dalszym ustawianiu formacji – czy zrezygnować z bocznych obrońców? Osobiście uwielbiam gdy boczni obrońcy potrafią na boisku pokazać swoje ofensywne walory. Z drugiej strony – w jednej ze swoich karier już raz zrezygnowałem z bocznych obrońców i wyszło mi to na dobre. Prawda jest jednak taka, że Sunderland z Angielskiej Ekstraklasy =/= Dolcanowi Ząbki z 1 ligi Polskiej. Postawiłem zatem na dość agresywną zagrywkę z dwoma KBO nastawionymi na atak.
W środku pola będą grali dwaj pomocnicy (CR, PD), którzy będą musieli skutecznie łączyć grę w ataku z grą w obronie. Obydwaj będą starali się przerywać akcję już w drugiej linii agresywnie podchodząc do rywala i próbując wyłuskać spod jego nóg piłkę. Jeden jak i drugi z opcją „wsparcie”.
Przed nimi głównym kreatorem gry ofensywnej będzie wysunięty rozgrywający. Liczę na to, że nie ograniczy się tylko do gry na skrzydła ale będzie szukał prostopadłych piłek w stronę dwóch napastników, rozdzierając tym samym obronę rywala na strzępy. Nie chcę by obydwaj boczni obrońcy zupełnie zapominali o swoich obowiązkach gry w defensywnie, a ciągłe kreowanie sytuacji właśnie na nich by to powodowało. Na tej podstawie powstały taktyki nr. 1 i 2, z drobnymi zmianami w poleceniach indywidualnych graczy dostosowanych do mentalności (Kontrola/Ofensywa).
Trzecia taktyka to typowa strategia defensywna, nastawiona na szybki kontratak skrzydłami. Stosować ją będę jednak bardzo rzadko gdyż nie lubię się rozpaczliwie bronić przed utratą bramek aczkolwiek przezorny zawsze ubezpieczony. Nigdy nie wiadomo kiedy przyjdzie nam zagrać z o wiele silniejszym rywalem i wtedy będę wręcz zmuszony jej użyć, by "ujść z życiem".
Taka taktyka wymusza na mnie wzmocnienia przede wszystkim dwóch pozycji. Mowa oczywiście o bocznych obrońcach. Póki co, do dyspozycji na lewej flance jest Rafał Włodarczyk, a po prawej Damian Jakubik. Musiało się to w najbliższym okresie zmienić. W razie kontuzji jednego z nich ktoś musi wchodzić z ławki i grać na poziomie.
Rozpocząłem więc poszukiwania dostatecznie dobrych wysuniętych bocznych obrońców, którzy mieli by chęć podpisania kontraktu i byliby choć odrobinę lepsi od obecnych zawodników. Jak się potem okazało – wcale proste to nie było. Na testy do drużyny zaprosiłem 5 zawodników (o dziwo – wszyscy posiadali obywatelstwo Czeskie) i w ramach najbliższych kilku sparingów ich los w Dolcanie miał zostać przesądzony.
Dolcan Ząbki - Okres przygotowawczy - Sparingi |
Przez pierwsze kilka sparingów zachwycał Tomas Mikulenka – jeden z wybrańców, który przybył na testy do Ząbek. Szybkie rajdy po skrzydle, celne dośrodkowania i przyzwoita gra w formacji defensywnej sprawiły, że dość szybko przebił się do pierwszego składu i w kolejnych sparingach na zmianę grał już tylko z Włodarczykiem, by ogrywać się przed pierwszym ligowym spotkaniem z Wisłą Płock. Reszcie chętnych (dokładnie dwóm testowanym zawodnikom) podziękowałem.
Tomas Mikulenka - Boczny wysunięty obrońca, Pomocnik (Lewy) / O (L) - Dolcan Ząbki |
Gdy zobaczyłem go po raz pierwszy „w pełnej okazałości” byłem nieco rozczarowany. Spodziewałem się ciutkę więcej. Był jednak graczem blisko końca swojej piłkarskiej przygody (35 lat) więc za grę nie chciał zbyt dużo pieniędzy (€1,700 za miesiąc. Prawie o połowę mniej niż najwięcej zarabiający w drużynie Świerblewski), co czyniło go - przy jego dobrych występach w pierwszych trzech sparingach - przyzwoitym zawodnikiem na lewy bok obrony. Problem dalej jednak istniał na prawej stronie gdyż obydwaj testowani gracze spisywali się... wręcz tragicznie. Asystent z resztą sztabu non stop dawali mi znać by to Lukas Dosek (jeden z dwóch testowanych graczy na prawej flance) został zatrudniony. Dosyć wysoko oceniali jego umiejętności lecz był to gracz, tak jak jego kolega Mikulenko, mocno zaawansowany wiekowo (36 lat). To jednak nie stanowiło problemu. Gdy zdecydowałem się posłuchać moich współpracowników i spróbować go zatrudnić ten zażyczył sobie wysokich liczb w kontrakcie na które Dolcan nie mógł sobie pozwolić. Nie miałem jednak wyboru i musiałem go przekonać do przejścia. Tym samym Dosek został zatrudniony z wolnego transferu i miesięcznie będzie zarabiał €3.800.
Lukas Dosek - Obrońca/Boczny wysunięty obrońca (P) - Dolcan Ząbki |
Nikt się nie mylił co do oceny tego gracza – był on zdecydowanie lepszy niż Lukas. I tylko ten fakt podtrzymuje mnie na duchu, bo jeżeli dalej będzie prezentował tak fatalną formę jak w sparingach, to z prawą stroną obrony będzie bardzo źle.
Do drużyny dołączył jeszcze jeden zawodnik. Tym razem za pieniądze. €14 tys. zażyczył sobie LKS Czaniec za Wojciecha Dwornika, dobrze prosperującego bramkarza. Kwota będzie jednak rozbita na wielomiesięczne raty, co całkowicie nie zmasakruje naszych klubowych finansów. Jeden ze scoutów dał mi znać, że Wojtek może w przyszłości być podobnym zawodnikiem co Leszczyński, więc czemu nie! W końcu ma on 16 lat. A drugi tak dobry bramkarz to skarb! Na pewno dostanie szansę by grać i dalej - pod moim okiem - się rozwijać.
Wojciech Dwornik - Bramkarz - Dolcan Ząbki |
Tak prezentowała się cała pierwsza drużyna Dolcanu. Wszyscy skazują nas na walkę o utrzymanie. Ja jednak wierzę, że stać nas na coś więcej. Chce powtórzyć wynik z poprzedniego sezonu. Wiem, że możemy dać radę! Lecz w klubie - prawdę powiedziawszy - jako jedyny reprezentuję takie zdanie... I mam nadzieję, że z upływem czasu przekonam wszystkich do swojego. A debiut z bardzo mocną Wisłą Płock to może być właśnie ten moment! Ale o tym... już wkrótce!
Polska, 2014/2015
[#1] - Wyrwanie się z amatorskiej rzeczywistości: rezerwy klubów Ekstraklasy to kolosy na glinianych nogach dla byłych Okręgowców
Manifest użytkownika siwek
Liga Mistrzów dla każdego! Xazar Lankaran
Handluj z tym!
Facebook
Twitter
YouTube
Twitch.tv
RSS
Komentarze (0)
Możliwość komentowania tylko dla zarejestrowanych użytkowników.
Nie masz konta? Zarejestruj się.
Drogi Rewolucjonisto, prosimy o przestrzeganie regulaminu i zapoznanie się z FAQ