Piłkarze mieli więcej wolnego niż zwykle, bo nie bardzo wiedziałem, co z nimi zrobić. Tak długa przerwa zimowa w trakcie sezonu to nie lada wyzwanie trenera, bo musi zdecydować, czy ma ona stanowić czas łagodnego przejścia z rundy wiosennej do jesiennej, podczas którego głównym wyzwaniem będzie zachowanie meczowego rytmu, czy może potraktować ją jako de facto drugi okres przygotowawczy w roku i skupić się na budowaniu kondycji. Ja - po telefonach do kilku bardziej doświadczonych kolegów po fachu, moich tajnych współpracowników kryjących się pod pseudonimami Człowiek-bóg, Mistrz Yoda i Spadochroniarz - zdecydowałem się na tę drugą opcję. Nasze przygotowania przebiegły w dwóch głównych etapach - najpierw, na drugą połowę stycznia i jeszcze w starym składzie, wyjechaliśmy na obóz do Bułgarii, gdzie zagraliśmy cztery mecze z miejscowymi drużynami, a następnie wróciliśmy do Wałbrzycha, gdzie - w wyniku otwartego w lutym okienka transferowego - dołączyło do nas paru nowych zawodników. Tu też rozegraliśmy pięć spotkań towarzyskich z różnymi drużynami z Polski. Nastawiliśmy się na budowanie kondycji, a więc zmieniłem pod tym kątem reżimy treningowe, a podczas meczów dawałem szansę dokładnie wszystkim, co znalazło swoje odzwierciedlenie w... fatalnych wynikach. Ale po kolei - najpierw był obóz w Bułgarii, wszystkim czas płynął rześko i radośnie, więc i na boisku zaprezentowaliśmy bardzo radosny futbol - a mianowicie pozwoliliśmy nastrzelać sobie mnóstwo bramek.

Wyniki bułgarskiego tournee

Renesans formy przeżywał Bartek Konarski i zaczynałem się poważnie zastanawiać, czy nie dać mu szansy w pierwszym składzie w rozgrywkach ligowych. Ostatecznie o wszystkim miały zadecydować mecze w Wałbrzychu. Przed nimi bądź w ich trakcie - generalnie na różnych etapach przygotowań - dołączali do nas nowi gracze, których pieczołowicie szukałem. Niestety, nie wszystkie transfery udało się doprowadzić do końca, a szkoda, bo byliśmy blisko pozyskania lub wypożyczenia paru ciekawych zawodników. W każdym razie w lutym 2010 dołączyli do nas:

• Przemysław Wróbel z Cracovii. 19-letni bramkarz, przyszedł w wymianie za Adriana Moszyka.
• Dominik Kisiel z GKS-u Bełchatów. 19-letni bramkarz, przyszedł w wymianie za Marcina Smoczyka.
• Ariel Famulski z Zagłębia Lubin. 18-letni pomocnik (prawy lub środkowy), przyszedł na zasadzie wypożyczenia.
• Krzysztof Kaczmarek ze Śląska Wrocław. 21-letni wysunięty obrońca prawy, defensywny pomocnik lub pomocnik (prawy lub środkowy), przyszedł na zasadzie wypożyczenia.
• Bartosz Kaśnikowski ze Śląska Wrocław. 20-letni wszechstronny obrońca, przyszedł na zasadzie wypożyczenia.

Jak więc widać, na stałe wzmocniliśmy tylko na pozycji bramkarza. Początkowo szukałem kogoś, kto byłby w stanie rywalizować o miejsce w pierwszym składzie z Damianem Jaroszewskim i tak znalazłem Wróbla. Już po zakontraktowaniu Przemka okazało się, że jest szansa na umowę z Kisielem - stwierdziłem, że warto to wykorzystać, jako że umiejętnościami przewyższał obu. Tak więc 27-letni Jaroszewski trafił na listę transferową, a miejsce w pierwszej jedenastce i na ławce rezerwowych zajmą nowe nabytki. Pozostali trzej zawodnicy mają - przynajmniej do końca tego sezonu - zwiększyć rywalizację na określonych pozycjach, nie bez znaczenia jest też ich spora wszechstronność. Oprócz tych piłkarzy, którzy mają nam pomóc w walce o awans, podpisałem też promesy kontraktowe z czterema zawodnikami z myślą o następnym sezonie. I tak 1 lipca 2010 roku zawodnikami Górnika zostaną:

• Piotr Morawski z Puszczy Niepołomice. 22-letni lewy obrońca lub pomocnik, jeśli nie uda się na następny sezon wypożyczyć lub wykupić Fryzowicza z Zagłębia, powalczy o pierwszy skład lub będzie solidnym zmiennikiem.
• Gabriel Szkatuła z Odry Wodzisław. 22-letni lewy lub prawy obrońca (ew. wysunięty obrońca), u nas zapewne na lewej obronie, powalczy o pierwszy skład z wyżej wymienionym Morawskim.
• Georgas Freidgeimas z ŁKS-u Łódź. 22-letni prawy obrońca rodem z Litwy, pewniak na prawą obronę, przyszła gwiazda drużyny - oby, bo kontrakt dostanie jak na nasze warunki zaiste gwiazdorski.
• Wojciech Popiel z Ruchu Chorzów. 21-letni defensywny pomocnik lub środkowy pomocnik. Jeśli awansujemy, trzeba będzie prawdopodobnie częściej grać defensywnie, wtedy może być nieoceniony, bo to pierwszy nominalny defensywny pomocnik w klubie - nie licząc wypożyczonego do końca sezonu Kaczmarka.

Próbowaliśmy pozyskiwać graczy perspektywicznych i generalnie z tych przyszłościowych transferów póki co byłem zadowolony. Byli to piłkarze młodzi, a mimo to w większości z już jako takim ograniem w wyższych niż nasza klasach rozgrywkowych. Jednak oni mieli dołączyć do nas w lipcu, a póki co wróćmy do lutowych przygotowań. Po krótkim odpoczynku po powrocie z Bułgarii, zagraliśmy w Wałbrzychu pięć spotkań z przeciwnikami na różnym poziomie. Rotacja składu znów była ogromna, wyniki więc po raz kolejny tragiczne.

Wyniki spotkań wałbrzyskich

Bilans całego okresu przygotowawczego ostatecznie wyniósł więc 1 zwycięstwo, 0 remisów, 9 porażek, w bramkach 11-26. Czyli krótko mówiąc tragedia, ale w końcu nie chodziło o wyniki, a o przygotowanie zespołu do rozgrywek. A wyglądali w zdecydowanej większości na przygotowanych, nie licząc tych, którym przytrafiły się w międzyczasie mniej lub bardziej poważne kontuzje. A do tego grona zaliczali się nowowypożyczeni Kaśnikowski i Famulski, a także Węska i Gromniak. Trzon zespołu z jesieni przetrwał przygotowania bez urazów, więc liczyłem na ciekawe mecze wiosną i - co tu dużo mówić - końcowy sukces. Ten był nam potrzebny, bo i klubowe finanse zaczynały wyglądać coraz bardziej niepokojąco - byliśmy ponad 800 tys. zł na minusie.