Przyzwyczajony do wczesnego wstawania, nie miałem problemu z udaniem się do pracy na godzinę 8:00. Mimo, że wydaje się iż nie jest to daleko, to sam dojazd na stadion zajmował mi 20-25 minut. Po krótkim przywitaniu z klubową sekretarką udałem się na spotkanie z sztabem szkoleniowym. To co na nim zobaczyłem nie należy komentować. Po pierwsze: totalnie amatorski sztab. Miałem wrażenie, że potrafię wyleczyć złamaną nogę szybciej niż nasz klubowy fizjoterapeuta. I co z tego jeżeli w klubowej kasie jest pusta, a i tak żaden fachowiec z głową na karku nie przyjdzie pracować do Ghany. Mimo posiadania tylko i wyłącznie asystenta, koordynatora pionu juniorskiego, jednego trenera, fizjoterapeuty i scouta, zdecydowałem się na zatrudnienie nowego fizjoterapeuty. Zarząd nie chciał się zgodzić na drugiego w klubie (bo po co?), więc z posadą musiał się pożegnać jego poprzednik.
Po drugie: asystent-nieudacznik. Dostałem od mojego „asystenta” raport na temat aktualnych zawodników Hearts of Oak. Okazało się, że mój „współpracownik” jest tak słaby w ocenie umiejętności piłkarzy, że ja po pierwszym treningu wiedziałem więcej o tym zespole niż on po kilkuletniej pracy w tym klubie. A najgorsze jest to, że będę się musiał z nim użerać cały następny sezon, ponieważ nikt o rozsądnych umiejętnościach nie chce pracować w moim klubie.
Musiałem wziąć się porządnie do pracy i już po kilku treningach ustaliłem kto mi się przyda w nadchodzącym sezonie, a na kim trzeba zarobić póki jeszcze nie jest za stary.
Skład
Bramkarze:
Posiadamy dwóch całkiem niezłych golkiperów. Mimo wszystko Daniel Owosu oraz Sammy Adjei wylądują na liście transferowej, a Philemonowi McCarthy’emu postaram się znaleźć godnego rywala do walki o wyjściową jedenastkę.
Obrońcy środkowi:
Już na pierwsze oko widać, że najlepiej spośród czwórki środkowych obrońców wypadają Coleman i Boafo. Jedyny problem tkwi w tym, że Boafo ma już 36 lat na karu. Mimo wszystko jest to najstabilniejsza formacja i nie planuję większych wzmocnień z nią związanych. Dwójkę stoperów będzie zmieniał Joseph Tagoe.
Boczni obrońcy:
Na lewej Enzemoba, a na prawej Emmanuel Ziem… i co dalej? Ci panowie nie prezentują zbyt wysokiego poziomu i nadają się raczej na zmienników. Jest jeszcze Davies Amoquandroh, który może grać na lewej oraz środkowej obronie. Potrzebujemy lepszych piłkarzy na bokach.
Środkowi pomocnicy:
Trzech zawodników w idealnej hierarchi: dobry (Ghansah), średni (Akefie) oraz słaby (Baffoe). Ich ról łatwo się domyślić (odpowiednio: pierwszy skład, ława, sprzedaż). Proste? Proste.
Ofensywni pomocnicy:
Tak naprawdę tylko Donkor prezentuje jako tako pewien poziom. Tagoe będzie raczej brany w sytuacji jakichś kontuzji, a Ansah i Mantey wylądują na liście transferowej. Mimo wszystko potrzebujemy kogoś do pierwszego składu.
Skrzydłowi:
Dwaj lewoskrzydłowi (Mends oraz Nkrumah) i jeden prawoskrzydłowy (Annan). Nkrumah jest całkiem solidnym zawodnikiem i myślę, że będzie grał pierwszym składzie, ale reszta to totalne dno i niepotrzebny wydatek na pensje. Cel: pozbyć się jak najszybciej i znaleźć prawoskrzydłowego oraz rezerwowego.
Napastnicy:
Jeden napastnik – Owusu, i do tego słaby. Całe szczęście, że będziemy grać tylko jednym napastnikiem, bo potrzebowałbym kupić aż 3 piłkarzy. Teraz tylko dwóch. Ale pociesznie… W tym momencie przypomniałem sobie, że przecież mamy rezerwy. Zacząłem przeglądać zawodników, którzy nie powinni sobą prezentować absolutnie żadnego poziomu (w końcu to rezerwy klubu z Ghany), aż tu nagle natknąłem się na napastnika o nazwisku Fiamenyoh.
Myślę, że chłopak może mieć niezły potencjał, a już teraz wydaje się o niebo lepszy od Owusu. Kto go trzymał w rezerwach?!
Taktyka
Będziemy grali w tym sezonie taktyką 4-2-3-1, która jest dopasowana do piłkarzy, których posiadamy. Nie stać nas na to, żeby nabyć ich na pozycje, które nam odpowiadają. Głównym czynnikiem wyboru takiej taktyki jest brak defensywnych pomocników oraz mała ilość napastników. Powinna się nadać.
Transfery
Ponieważ moi nie mogę wysłać mojego scouta praktycznie nigdzie (nawet państwo obok) ze względów finansowych, jest zmuszony przeszukiwać praktycznie wszystkich zawodników jacy się znajdują w Afryce lub Europie. Dzięki mojemu długotrwałemu i żmudnemu przeszukiwaniu totalnych zadupi jakimi niewątpliwie są Kenia, Senegal, Kamerun i inne kraje czarnego lądu, udało nam się zakontraktować aż 13 piłkarzy, z czego 5 dołączy do nas dopiero w grudniu.
Nowym napastnikiem, który z miejsca wskoczy do pierwszego składu został Onyekachi Nwoha. Chłopak ma już trzydziestkę na karku, ale nadal umie kopać w piłkę, a trochę doświadczenia w drużynie na pewno nie zaszkodzi. Dołączył do nas na zasadzie wolnego transferu.
Kolejny transfer należy nazwać powrotem na stare śmieci – Laryea Kingston reprezentował nasze barwy w przeszłości przez trzy sezony (2001-2002, 2011-2013). Niezwykle cieszy mnie powrót tego zawodnika do Oak, ze względu na bardzo wysokie (jak na Ghane) umiejętności piłkarskie. Mam nadzieję, że na nie zawiedzie!
Trzeci zawodnik i trzeci powyżej 30 roku życia. Czy ja mam taki fetysz, zapytacie? Nic z tych rzeczy. Po prostu wszyscy piłkarze, których ściągam do klub są bez kontraktu. Nie jest łatwo znaleźć młodego zawodnika bez kontraktu. Ale wróćmy do Franka Osei. Kupiłem go, ponieważ jest mega wszechstronny. Będzie zmiennikiem skrzydłowych, mimo że jego nominalną pozycją jest atak.
Peter Opiyo został sprowadzony z myślą o pierwszym składzie. Potrzebowaliśmy ofensywnego partnera dla Ghansaha i znalazłem go w Kenii!
Znakomitym posunięciem było zakontraktowanie zaledwie 21-letniego Samuela Kyere, o którego biło się jeszcze kilka innych klubów afrykańskich, ale zdecydował się wybrać ojczyznę swoich przodków. Mam nadzieję, że rozwinie się jak najlepiej i przez długie lata będzie szalał na prawej obronie Hearts of Oak.
Tak jak już mówiłem, nie miałem większych problemów z bramkarzami. Mimo wszystko chciałem kogoś jeszcze lepszego i udało mi się taką osobę znaleźć. Przedstawiam państwu reprezentanta Senegalu – Cheikha N’Diaye.
Dobrym posunięciem było zakontraktowanie kolejnego 21-latka, Uriaha Asante. Chłopak z miejsca wskoczył do pierwszej jedenastki wyrzucając z niej kapitana drużyny, Michaela Donkora.
Mój najbardziej okazały nabytek zostawiłem sobie na koniec. Nowym lewym obrońcą zostanie zawodnik m.in. RC Strasbourg, Vit. Guimaraes oraz Manisasporu – Jacques Momha!
W okresie przygotowawczym rozegraliśmy 7 spotkań, 5 towarzyskich oraz 2 w Pucharze Czterech. Nie szczególnie interesował mnie ten puchar o którym nigdy w życiu nie słyszałem, a kiedy trafiliśmy w pierwszej rundzie na mistrza kraju – Asante Kotoko, wiedziałem już, że potraktujemy ten mecz jako przygotowanie do sezonu. Zgrywanie nie idzie moim zawodnikom za szybko, stąd łatwe porażki z Kotoko. Trzeba się spiąc, bo w lidze będziemy musieli stawić czoła takim potęgom jak Arsenal, Chelsea i wszystkie gwiazdy piłki nożnej zrzeszone w jednym klubie, czyli All Stars.
Z zniecierpliwieniem czekam na mój debiut w roli menedżera. Los chciał, żeby to była Ghana. No cóż, teraz Hearts of Oak, kiedyś Barcelona? Czemu nie! Ale najpierw wróćmy na ziemię i skupmy się na pierwszym meczu ligowym z Dwarfs…
Ghana, 2013/2014
[#1] - Wyrwanie się z amatorskiej rzeczywistości: rezerwy klubów Ekstraklasy to kolosy na glinianych nogach dla byłych Okręgowców
Manifest użytkownika siwek
Liga Mistrzów dla każdego! Xazar Lankaran
Handluj z tym!
Facebook
Twitter
YouTube
Twitch.tv
RSS
Komentarze (0)
Możliwość komentowania tylko dla zarejestrowanych użytkowników.
Nie masz konta? Zarejestruj się.
Drogi Rewolucjonisto, prosimy o przestrzeganie regulaminu i zapoznanie się z FAQ