- Mamcia, jestem już w Szwecji!
- Juz? Tak szybko? No mów, jak tam Ci jest?
- Zimno mamuś. Bardzo!
- Mówiłam Ci o tym kocyku. Ale ty zawsze postawisz na swoim!
- Mamcia, ja tu mam ejr kondyszyning! Ful wypas!
- Ty się jakiegoś szaleju najadłeś?
- Nie, mamcia. Spoko luz.
- Co?! Halo!
- Halo!
- No co jest?
- No nic, mamcia. Mam tylko trochę lewą rękę poharataną. Ale to nic. Do wesela się zagoi.
- ?!
- Dobra, mamcia... coś nam się rozmowa nie klei.
- Bo Ty jakiś dziwny się zrobiłeś. Dorastasz?
- No co Ty, mamuś. 
- No nie wiem... pamiętaj, że dla mnie zawsze będziesz dziubdziusiem!
- Ech... ja lecę mamcia. Zadzwonię niedługo.
- No pa... ale poczekaj!
- Tak, mamcia?
- Uważaj na siebie!
- Nie.
- Co?
- Nic, mamcia. Lecę, pa!

Mam szczęście, że u trenera włączył się instynkt macierzyński i otoczył mnie swoim własnym programem ochronnym. Dzięki temu mogliśmy sobie pogrzebać. W kartotekach zawodników. 
Byliśmy zgodni, co do tego, że zespół wymaga gruntownej przebudowy. Zacznijmy od transferów, które przeprowadził Pan „Mikal” przed moim przyjściem. 

29.12.08 Kim Min – Kyoo – utalentowany, 26 - letni bramkarz z Korei Południowej. Całkiem niezły na przedpolu i w powietrzu. Lubi twarde eklerki.

29.12.08 Lee Jae – Young – kolejny 26 – letni zawodnik z Korei. Tym razem napastnik. Ulubieniec wspomnianego wcześniej Kima. Lee Jae jest niezwykle szybki i fantastycznie drybluje. Nie przepada za chupa – chupsami, ale z radością pożera orbitki. 

Około miesiąc później przybył kolejny tabun piłkarzy. Tym razem z Polski i Ghany.

9.01.09 Paul Addo – Tak, to ja. Mam 18 lat i przybyłem z Fair Point. Mam za sobą 2 występy w Ghańskiej młodzieżówce. Naturalnie na lewej obronie. Lubię magiczne fasolki z Harry’ego Pottera.
 
25.01.09 Łukasz Paulewicz – naturalnie 26 – latek, tym razem jednak z Kotwicy Kołobrzeg. Wysoki, skoczny, ale niezły technicznie. Ustawimy go na środku pomocy. W przeszłości pogrywał w m. in. Lechu i Polonii Warszawa. Łukasz czasem lubi sobie podłubać w nosie, ale w gruncie rzeczy jest dobrym kolegą. Pożyczył mi wczoraj skarpetki.

27.01.09 Jarosław Piątkowski – Boże uratuj... 26 – letni (sic!) prawy pomocnik przybyły z Resovii Rzeszów. Całkiem nieźle wrzuca. Piłki. Jarek przepada za Kinder Niespodzianką.

1.02.09 Patryk Stemplewski – Ma... 25 (!) lat i pocina na prawej obronie. Zdaniem wielu jest idealny na tę pozycję. Przynajmniej w 3 lidze szwedzkiej. Patryk przyleciał donaś Nowego Dworu Mazowieckiego. Lubi kabanosy i wprost ubóstwia parówki.

Trener zdecydował jednak, że grzebanie dokończymy, kiedy zakończy się okienko tranferowe. Mikel woli bowiem rozpracowywać naszego pierwszego rywala w sparingach – Hutnik Kraków. Klub to godny, z tradycjami, toteż nasza mobilizacja sięga zenitu. 

Okazało się jednak, że piłkarze Hutnika wybrali się do Szwecji na finał międzynarodowego festiwalu margaryny, a mecz zagrali ot tak, przy okazji. Przynajmniej takie było tłumaczenie trenera Marka Jurczyńskiego po porażce jego podopiecznych. Ale od początku. 

Przez całe spotkanie kontrolowaliśmy przebieg gry. Cały czas mieliśmy inicjatywę. Nic dziwnego, że Hutnik oddał tylko jeden celny strzał na bramkę. My za to 6, z czego po 2 piłka miała okazję dotykać podziurawionej siatki, metalowego kształtu nazywanego bramką. Co ciekawe gole strzelali tylko i wyłącznie lewi pomocnicy – w 41 minucie Hallin, a 3 minuty po wznowieniu gry w drugiej połowie Mozaffari. 2:0 to sprawiedliwy wynik.

Hogaborgs BK – Hutnik Kraków 2:0 (1:0)
’41 G. Hallin
’48 M. Mozaffari

Żółte kartki: brak
Czerwone kartki: brak

Hogaborgs: Kim Min – Kyoo (‘63 Stolijkovic) – Paul Addo (’63 Anton Karlsson), Fredrik Liverstam, David Johnsson, Patryk Stemplewski (’45 Filip Egger) – Glen Hallin (’45 Mani Mozaffari), Peter Hiir – Salakka (’45 Erik Thoren), Łukasz Paulewicz (’63 Astrit Delija), Jarosław Piątkowski – Hesam Rajabieh – Fard (’45 Christer Nordin), Lee Jae – Young