Niepewnym krokiem skierowałem się do szatni zespołu, którą wskazał mi dozorca obiektu, naprzeciw wyszedł mi najstarszy zawodnik drużyny ( za razem starszy ode mnie) Olaf Lindenbergh. Znałem jego twarz z telewizji, gdy oglądałem mecze ligi mistrzów. Olaf grał przecież kilka lat w AZ Alkmar i Ajaxie.

Po wymianie uprzejmości udaliśmy się do szatni gdzie zapanowała cisza absolutna po moim wejściu. Krótkie słodkie pierdzenie po angielsku, który z pewnością będzie trzeba jeszcze trochę podszlifować ( holenderski sam przyjdzie z czasem) i zaprosiłem zawodników na pierwszy trening. Z notatnikiem w ręce przyglądałem się uwijającym w pocie czoła zawodnikom. Gdy oglądałem ich w ostatnim meczu z pewnością nie byli tak zaangażowani w grę jak dziś. Myślę, że chcieli się dobrze zaprezentować – zagraniczny trener, nie zna właściwie nikogo z nich, nie wie na co ich stać, zaczynają ten sezon od zera - każdy musi udowodnić co potrafi.

Po treningu miałem zgłosić się do biura prezesa. Znów drogę wskazywać musiał mi dozorca. Muszę przyznać, że zostałem bardzo mile zaskoczony ilością pieniędzy jakim będę dysponował. Stawiając sobie za cel zajęcie miejsca w górnej części tabeli dostałem ponad 800tys funtów do wykorzystania na transfery i ponad 5tys funtów do rozdysponowania pomiędzy ewentualne wzmocnienia składu.

Wiedziałem na co wydam te pieniądze. W pierwszej kolejności drużynę musi wzmocnić jakiś lewy obrońca a później rozejrzę się za snajperem.